70. rocznica zbrodni UPA w Ludwikówce

0
0
0
/

Zbrodnia w Ludwikówce to tylko jeden z wielu przykładów czystki etnicznej dokonanej przez nacjonalistów ukraińskich na terenie województw tarnopolskiego, stanisławowskiego i lwowskiego II Rzeczypospolitej podczas okupacji wojskowej tych ziem przez III Rzeszę i ZSRR w latach 1943-1945.


Ludwikówka położona w powiecie rohatyńskim dawnego województwa stanisławowskiego była wsią zamieszkałą jedynie przez Polaków. Miejscowa samoobrona strzegąca wsi przed napadami była uzbrojona jedynie w broń białą.

15 lutego 1944 r. doszło do potyczki z przejeżdżającym przez wieś oddziałem UPA, w wyniku której jeden z członków samoobrony zginął, a drugi został ranny.

W nocy z 17 na 18 lutego 1944 r. oddziały UPA otoczyły i zaatakowały Ludwikówkę. We wsi ostrzelanej pociskami zapalającymi wybuchły pożary. Mordowano wszystkich za pomocą noży i siekier, do uciekających strzelano. Wielu mieszkańców spłonęło we własnych domach, a część z tych, którym udało się uciec na pobliskie pola, zamarzła.

Według części historyków w wyniku napadu zginęło ok. 200 Polaków, a 27 zostało rannych. Udało się ustalić nazwiska 127 ofiar.

opr. Paweł Brojek

Źródło: Grzegorz Motyka, Od rzezi wołyńskiej do akcji „Wisła”, Kraków 2011
Szczepan Siekierka, Henryk Komański, Eugeniusz Różański, Ludobójstwo dokonane przez nacjonalistów ukraińskich na Polakach w województwie stanisławowskim 1939-1946, Wydanie I


© WSZYSTKIE PRAWA DO TEKSTU ZASTRZEŻONE. Możesz udostępniać tekst w serwisach społecznościowych, ale zabronione jest kopiowanie tekstu w części lub całości przez inne redakcje i serwisy internetowe bez zgody redakcji pod groźbą kary i może być ścigane prawnie.

Źródło: prawy.pl

Sonda

Wczytywanie sondy...

Polecane

Wczytywanie komentarzy...
Przejdź na stronę główną