Kazimierz Falewicz urodził się 23 października 1898 r. w Wilnie. Po ukończeniu Szkoły Handlowej w Petersburgu w 1916 r. kontynuował naukę w tamtejszej Szkole Artylerii. W latach 1917-1918 służył jako oficer w I Polskim Korpusie gen. Józefa Dowbor-Muśnickiego.

W listopadzie 1918 r. powrócił do kraju i wstąpił do nowo tworzącego się Wojska Polskiego. Jako oficer 3. Dywizjonu Artylerii Konnej brał udział w wojnie z bolszewikami.

W 1923 r. ukończył studia na Uniwersytecie Stefana Batorego w Wilnie. W okresie międzywojennym kontynuował karierę w wojsku. W latach 1928-1932 pełnił funkcję komendanta Szkoły Podoficerów Zawodowych Artylerii przy Centrum Wyszkolenia Artylerii w Toruniu.

W 1932 r. został przeniesiony do 20 Pułku Artylerii Lekkiej w Baranowiczach. W 1936 r. został zastępcą dowódcy 4 Dywizjonu Artylerii Konnej w Suwałkach, a dwa lata później objął dowództwo II dywizjonu 4 Kujawskiego Pułku Artylerii Lekkiej w Inowrocławiu.

Walczył w kampanii wrześniowej, w czasie bitwy nad Bzurą został ciężko ranny. Po wyjściu ze szpitala nawiązał kontakty z podziemiem konspiracyjnym. Z początkiem 1941 r. rozpoczął działalność w ramach ZWZ-AK. Został komendantem Rejonu 1 w Okręgu AK Warszawa. W 1942 r. został referentem artylerii okręgu.

W 1943 r. nawiązał kontakt z Narodowymi Siłami Zbrojnymi. W czerwcu tego roku został mianowany p.o. szefa sztabu Komendy Głównej NSZ w stopniu podpułkownika.

Brał udział w powstaniu warszawskim, po jego upadku wyszedł ze stolicy wraz z ludnością cywilną Osadzony w obozie przejściowym w Pruszkowie, uciekł z transportu do Niemiec i powrócił do konspiracji. Został wyznaczony na szefa sztabu Okręgu Poznań AK. Pełnił też funkcję zastępcy komendanta tego okręgu.

W maju 1945 r. został aresztowanych przez NKWD w Zabrzu, po kilku tygodniach uciekł z więzienia i ukrywał się. Na przełomie stycznia i lutego 1946 r. opuścił kraj i przez Czechosłowację przedostał się do niemieckiego Murnau.

Ostatecznie wyemigrował do Wielkiej Brytanii. Zginął 2 grudnia 1993 r. w wypadku samochodowym w Londynie.

Ppłk Kazimierz Falewicz był odznaczony m.in. Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari oraz Krzyżem Walecznych.