Jerzy Broński urodził się 30 sierpnia 1906 r. w Nowej Czartorii w pow. Żytomierz. Ukończył Politechnikę Warszawską, a następnie Centrum Wyszkolenia Kawalerii w Grudziądzu. We wrześniu 1939 r. ewakuował fabrykę broni z Warszawy do Brześcia Litewskiego.

Po powrocie do Warszawy podjął pracę nauczyciela, a po zamknięciu szkoły przez Niemców pracował w PCK. Należał do Armii Krajowej, wykładał w tajnej podchorążówce, kierował warsztatem produkującym broń. W powstaniu warszawskim walczył na Starówce, skąd kanałami przedostał się do Śródmieścia.

W 1945 r. wstąpił do wojska, został mianowany szefem Departamentu Kwaterunkowo-Budowlanego Ministerstwa Obrony Narodowej. Był jednym z twórców Wojskowego Przedsiębiorstwa Budowlanego.

Jan Czeredys przyszedł na świat 15 października 1912 r. w Turowie pod Wołominem. W 1932 r. ukończył Państwową Szkołę Budownictwa w Warszawie. W czasie wojny obronnej we wrześniu 1939 r. bronił twierdzy Modlin.

W okresie okupacji niemieckiej działał w konspiracji w rejonie prawobrzeżnej Warszawy. W lipcu 1944 r. przedostał się do Lublina, wstąpił do wojska, pracował w Departamencie Kwaterunkowo-Budowlanym MON jako szef sekcji eksploatacyjnej.

Stefan Długołęcki urodził się 27 lipca 1906 r. w Montrealu w Kanadzie. Razem z rodzicami wrócił z Kanady do kraju. W 1926 r. uzyskał maturę w Gimnazjum Męskim koła Polskiej Macierzy Szkolnej w Płońsku. Później studiował prawo na Uniwersytecie Warszawskim, lecz przerwał studia.

W 1929 r. ukończył Szkołę Podchorążych Rezerwy Piechoty w Tomaszowie Mazowieckim i odbył służbę wojskową w 32 pp. stacjonującym w Działdowie. Pełnił funkcję komendanta tamtejszej placówki Związku Strzeleckiego.

30 sierpnia 1939 r. został zmobilizowany i rozpoczął służbę w kwaterze głównej Armii „Poznań”, a następnie brał udział w obronie Warszawy. Trafił do niewoli niemieckiej, w której przebywał do stycznia 1945 r., po czym powrócił do rodzinnego domu w Milewie koło Płońska. We wrześniu tego roku został powołany do wojska i zatrudniony w MON jako szef II Wydziału Budowlanego.

Trzej oficerowie stali się ofiarami czystek politycznych w Wojsku Polskim w tzw. sprawie kwatermistrzowskiej. Aresztowani w lutym 1948 r., zostali oskarżeni o współudział w stworzeniu „monopolu prywatnych firm na dostawy do wojska”.

Najwyższy Sąd Wojskowy w Warszawie skazał ich w listopadzie 1948 r., na podstawie art. 3 pkt 3 Dekretu z dnia 13 czerwca 1946 r. o przestępstwach szczególnie niebezpiecznych w okresie odbudowy Państwa, na karę śmierci.

Płk Jerzy Broński, mjr Jan Czeredys i ppłk Stefan Długołęcki zostali straceni 14 grudnia 1949 r. w więzieniu przy ul. Rakowieckiej w Warszawie.

Szczątki mjr. Jana Czeredysa i ppłk. Stefana Długołęckiego odnaleziono wiosną 2013 r. na kwaterze „Ł” Cmentarza Wojskowego na warszawskich Powązkach. Dokładne miejsce pochówku płk. Jerzego Brońskiego pozostaje nieznane.