Jedną z pierwszych masowych zbrodni protestantów było w 1649 roku wymordowani i doprowadzenie do śmierci głodowej 1/3 ludności katolickiej Irlandii przez Cromwella.

Jedną z największych zbrodni protestantów była zagłada Indian, którzy ocaleli w Ameryce tylko tam, gdzie rządzili katolicy. Sukces w nawracaniu Indian na katolicyzm i w podporządkowaniu dużej części Ameryki katolickiej Hiszpanii był niewątpliwie związany z koszmarem, jaki była pogańska rzeczywistość w Ameryce. Aztecy składali ofiary z ludzi (20.000 ofiar w ciągu jednego święta), praktykowali kanibalizm, prowadzili nieustanne wojny, by zdobyć jeńców na ofiary. Nienawiść Indian do Azteków była tak wielka, że 550 Hiszpanom posiadającym 22 konie (z których przeprawę przez dżungle przetrwało 16) i niesprawną broń jednostrzałową czarno prochową broń palną (która z powodu wilgoci w dżungli nie działała) udało się rozgromić kilkuset tysięczną armie Azteków. Do Hiszpanów przyłączyła się armia 200.000 Indian prześladowanych przez Azteków, którzy w katolickich Hiszpanach widzieli wyzwolicieli.

Kościół nie ponosi też odpowiedzialności za zagładę Indian. W 1504 roku (12 lat po tym, jak Kolumb dopłynął do Ameryki) królowa Izabela Kastylijska zakazała krzywdzić Indian i nakazała zadośćuczynienia tym których skrzywdzono. Inkwizycja miała zakaz zajmowania się nieochrzczonymi i dlatego nie zajmowała się Indianami. „Inkwizycja wyjęła spod prawa i nakazała spalić dzieła zakonnika Luisa Sepulvedy broniącego tezy, iż wolno podbijać i ewangelizował Indian siła”.

W 1545 „Sobór Trydencki potwierdził, że nawrócenie musi być wolnym aktem woli i nie może być wymuszone”. W 1537 roku orzeczenie papieskie „Sublimis Deus” jednoznacznie uznało Indian za ludzi. Podobnie głosiła, pochodząca z tego samego roku, encyklika „Pastorale officium”.

Misjonarze katoliccy uczyli się lokalnych języków, by w nich ewangelizować, w ramach tych działań zostały przez Kościół katolicki stworzone słowniki i została opisana gramatyka języków pierwotnych mieszkańców Ameryki, dzięki czemu dziś dysponujemy wiedzą o lokalnej kulturze Ameryki przed chrystianizacją. Katoliccy misjonarze uczyli Indian rolnictwa i rzemiosła, utrzymywali bezpłatne dla Indian szpitale i szkoły.

Kościół ekskomunikował też tych kolonistów, którzy krzywdzili tubylców, wymusił na Hiszpanii równouprawnienie Indian wobec Hiszpanów w 1541 roku. Na podstawie nowego prawa „zabroniono niewolnictwa, wprowadzono godziwą zapłatę oraz równe opodatkowanie. Indianie uzyskali takie same prawa jak inni poddani korony hiszpańskiej”. W krajach katolickich Ameryki powszechne były związki mieszane, kolonistów i ludności tubylczej. Nowe prawo dotyczyło też murzynów, więc niewolnictwo uległo likwidacji – prócz Brazylii (należącej do Portugalii) gdzie jednak wyzwolony murzyn miał pełnie praw (w protestanckich Stanach Zjednoczonych wolny murzyn nie miał tylu praw co biały).

Protestanci w Ameryce Północnej (USA, Kanadzie), oraz Australii, doprowadzili do prawie całkowitej zagłady ludności tubylczej (często schrystianizowanej) – Indianie przetrwali tylko w katolickim Quebecku i Meksyku. W Ameryce Północnej protestanci nie uznawali Indian za ludzi i zgodnie z prawem można było bezkarnie zabijać ludność tubylcza. Do czasów po II wojnie światowej w USA Indianie pozbawieni byli praw, „Kongres USA uznał Indian za ludzi dopiero w 1921 roku […], papież zrobił to już w 1537 roku”.

Przykładem barbarzyństwa protestantów była też dyskryminacja katolików w USA. „Do prezydentury [Johna Fitzgeralda] Kennedyego katolicy byli [w USA] obywatelami drugiej kategorii”. Od samego początku Ameryka była antykatolicka (podobnie jak Wielka Brytania gdzie katolicy zyskali równe prawa dopiero od 1929 roku). W różnych stanach katolicy nie mogli wykonywać pewnych zawodów, osiedlać się, wysyłać dzieci do szkół, padali ofiarą pogromów i rabunku własności, musieli płacić wyższe podatki, mieli zakazane sprawowanie eucharystii i innych sakramentów, oraz prowadzenie szkolnictwa. Przejawem purytańskiej nienawiści do katolików były dziecińce zabawy w mordowanie papieża. Apogeum nienawiści do katolików był wiek XIX w USA, wtedy to miały miejsce w USA pogromy antykatolickie, ich sprawcom władze USA zapewniły bezkarność. Antykatolicka propaganda w USA w XIX wieku domagała się odebrania wszelkich praw katolikom i głosiła, że zakonnice się prostytułują, a swoje bękarty potajemnie mordują. Podobnie amerykańska pop kultura zwierała mnóstwo antykatolickich treści, a organizacje protestanckie prześladowały katolików – jedną z takich organizacji był Ku Klux Klan.

Nienawiść protestantów do katolików nie dziwi. Katolicy zachowali niesfałszowany tekst Pisma Świętego, podczas gdy protestanci fałszowali Biblie, usuwając z niej to, co było sprzeczne z ich herezjami lub zmieniali tak teksty, by pasowały do ich herezji, dodając swoje protestanckie komentarze. Protestanci nienawidzi Kościoła katolickiego, bo ten spisał Nowy Testament, zachował wszystkie teksty Starego i Nowego Testamentu, publikował prawdziwe teksty Pisma Świętego, stworzył zasady studiów biblijnych (opierał się na językach oryginalnych, krytycznej analizie tekstu i języka, porównywaniu różnych tłumaczeń i kopii), interpretował Biblie jako tekst teologiczny, a nie historyczną kronikę.

W wydanej przez inicjatywę ewangelizacyjną „Wejdźmy na szczyt” (niezwykle doskonale udokumentowanej) książce „Kościół oskarżony” autorstwa Marka Piotrowskiego, czytelnicy znajdą i inne fakty zadające kłam antykatolickiej propagandzie.

Jan Bodakowski