Orędzie Bożego Miłosierdzia Pan Jezus przekazał św. siostrze Faustynie. Przez lata do rozsławienia kultu na cały świat przyczyniło się wiele osób. Jedną z niech był bł. ks. Michał Sopoćko. Dziś obchodzimy jego wspomnienie.

W życiu ks. Michała Sopoćko dominowała służba Bożemu Miłosierdziu. To jemu, obok św. Faustyny Kowalskiej, przysługuje tytuł Apostoła Miłosierdzia Bożego. W tzw. czasach wileńskich był spowiednikiem i kierownikiem św. siostry Faustyny. Zainspirowany jej objawieniami całkowicie oddał się szerzeniu prawdy i kultu Miłosierdzia Bożego. Opublikował szereg dzieł o Miłosierdziu Bożym. Zabiegał o ustanowienie święta i przyczynił się do namalowania pierwszego obrazu Jezusa Najmiłosierniejszego Zbawiciela. Był współzałożycielem Zgromadzenia Sióstr Jezusa Miłosiernego.

Michał Sopoćko urodził się 1 listopada 1888 roku na Wileńszczyźnie. Do Seminarium Duchownego w Wilnie wstąpił po ukończeniu szkoły miejskiej w Oszmianie w 1910 roku. Cztery lata później przyjął święcenia kapłańskie.

Ks. Michał tuż po święceniach procował jako wikary w parafii Taboryszki. Po czym, w 1918 roku, rozpoczął studia z teologii moralnej w Warszawie. W 1926 roku uzyskał tytuł doktora teologii. Przez lata pełnił funkcje kapelana wojskowego.
 
Po powrocie do rodzinnej diecezji związał się z Seminarium Duchownym w Wilnie. W 1928 roku otrzymał stanowisko zastępcy profesora na Wydziale Uniwersytetu Stefana Batorego w tym też mieście.

W czasie okupacji niemieckiej ks. Michałowi Sopoćko udało się uniknąć aresztowania i przez dwa i pół roku ukrywał się w okolicach Wilna. W 1944 roku swoją działalność wznowiło Seminarium Duchowne. Jednak nie na długo. W 1945 roku władze radzieckie zamknęły je i relegowały do Białegostoku. Tam też, dwa lata później, wyjechał zagrożony aresztowaniem ks. Michał.

Po zakończeniu II wojny światowej ks. Sopoćko prowadził intensywną akcję trzeźwościową w ramach Społecznego Komitetu Przeciwalkoholowego. W latach 1951-1958 organizował liczne, miesięczne jak i roczne, kursy katechetyczne dla zakonnic i osób świeckich. W kolejnych latach przeprowadzał wykłady otwarte o tematyce religijnej przy parafii farnej w Białymstoku.

W 1962 roku ks. Michał Sopoćko przeszedł na emeryturę. Był to równocześnie czas jaki kapłan poświęcił pracy duszpasterskiej w kaplicy przy domu zakonnego Sióstr Misjonarek św. Rodziny przy ul. Poleskiej. Z miejscem tym związany był już wcześniej. W 1957 roku doprowadził do rozbudowania tamtejszej kaplicy. Ks. Michał Sopoćko zmarł 15 lutego 1975 roku, w dniu wspomnienia św. Faustyna - patrona s. Faustyny, w Białymstoku.

Proces beatyfikacyjny na szczeblu diecezjalnym wszczęto w 1987 roku. Trwał on do roku 1993. „Posito” czyli dokumentację procesu wraz z obszerną biografią ks. Michała do Kongregacji ds. Świętych w Rzymie przekazano w 2002 roku.

Po dwóch latach komisja teologów powołana przez Kongregację oceniła pozytywnie opracowanie „Posito.” Po czym przyjęła je i potwierdziła komisja kardynałów. 20 grudnia 2004 w Watykanie, w obecności Ojca Świętego, uroczyście ogłoszono dekret o heroiczności cnót Sługi Bożego. W grudniu 2007 roku w zatwierdzono cud za przyczyną ks. Michała.

Uroczysta beatyfikacja ks. Michała Sopoćki odbyła się 28 września 2008 roku w Białymstoku w Sanktuarium Miłosierdzia Bożego. Tam też spoczęły doczesne szczątki błogosławionego.
 
Agata Bruchwald
fot. jezuufamtobie.pl