Obecnie przypomina się przede wszystkim fakt, że wraz z Jackiem Kuroniem napisał list otwarty do partii wydany w Paryżu w 1966 r. Podkreśla się, że był więziony łącznie przez 8 lat w PRL-u. Trzeba jednak pamiętać, że krytyka partii Modzelewskiego i Kuronia nie była krytyką socjalizmu, ale krytyką odejścia od "prawdziwego socjalizmu". Panowie ci nie byli wrogami komuny, ale walczyli o "socjalizm z ludzką twarzą".

Swoje socjalistyczne poglądy Karol Modzelewski zachował nawet po 1989 r., kiedy wstąpił do Unii Pracy i wspierał Włodzimierza Cimoszewicza w wyborach prezydenckich.