Na portalu czasopisma dla kobiet „Viva" w artykule „Polityk PiS był pierwszą wielką miłością Kory!" Konrad Szczęsny opisał jak „na przełomie lat 60. i 70. Ryszard Terlecki, obecnie wicemarszałek Sejmu z ramienia Prawa i Sprawiedliwości, był członkiem znaczącej hipisowskiej społeczności w Krakowie i posługiwał się pseudonimem „Pies". To właśnie tam poznał Olgę Ostrowską". Kora miała 17-letnią licealistką a on 19-letnim studentem.

Kora Jackowska po latach tak opisała w biografii „Kora i Maanam" swój związek z Ryszardem Terleckim; „Byłam zapatrzona w niego i obchodziło mnie jedynie to, żeby być z nim. W dużej mierze nasz hipisowski związek opierał się na ostrym seksie".

Profesor Ryszard Terlecki jest autorem wydanej przez wydawnictwo AA pozycji „Solidarność 1980-1989. Polska droga do wolności". Jak można przeczytać na stronie wydawcy „lata osiemdziesiąte XX wieku to najważniejsza dekada w dziejach współczesnej Polski. To właśnie wtedy doszło do wielkiego zrywu Polaków i powstania ruchu, który po wielu latach trudnych doświadczeń doprowadził do kresu Polski Ludowej, komunistycznej pól-kolonii Związku Sowieckiego, i odrodzenia wolnej Rzeczpospolitej. Ta książka ukazuje tę niezwykłą polską drogę do wolności, która stała się początkiem upadku komunistycznego bloku w Europie.

Autor przedstawia dzieje „Solidarności" w pierwszej i najważniejszej dekadzie jej istnienia, ukazując kulisy wydarzeń, które doprowadziły do strajków sierpniowych, z których narodził się związek, czas „festiwalu wolności" – kilkanaście miesięcy legalnej działalności „Solidarności", okres stanu wojennego, kiedy polskie komunistyczne władze wyprowadziły wojsko i milicję przeciwko własnemu narodowi, lata podziemnego funkcjonowania opozycji i walki w konspiracji pod tyranią PZPR, aż do ponownego odrodzenia się nadziei i siły, strajki w roku 1988 i wydarzenia z roku 1989, prowadzące do gruntownych przemian ustrojowych, społecznych i politycznych w Polsce oraz otwierające drogę do pełnej wolności".

Profesor Ryszard Terlecki „w 1976 ukończył studia historyczne na Uniwersytecie Jagiellońskim. W 1980 uzyskał stopień doktora, w 1992 stopień doktora habilitowanego, a w 2002 otrzymał tytuł naukowy profesora. Podjął pracę jako profesor zwyczajny w Instytucie Historii Nauki Polskiej Akademii Nauk. Był prorektorem Wyższej Szkoły Filozoficzno-Pedagogicznej Ignatianum. W 2003 został także wykładowcą w Państwowej Wyższej Szkole Wschodnioeuropejskiej w Przemyślu".

Ryszard Terlecki „był publicystą, redaktorem i współpracownikiem wielu czasopism, m.in. współzałożyciel i redaktor naczelny »Czasu Krakowskiego«. Od 1995 do 1998 przewodniczył radzie programowej Radia Kraków. W latach 1996–1998 był redaktorem naczelnym dziennika „Nowiny" w Rzeszowie. Od 1997 wchodził w skład redakcji rocznika „Studia Rzeszowskie", od 2002 redakcji półrocznika „Horyzonty Wychowania". Od 2000 do 2006 był naczelnikiem Biura Edukacji Publicznej w krakowskim oddziale Instytutu Pamięci Narodowej, następnie do 2007 dyrektorem tego oddziału. Wykładał na Uniwersytecie Papieskim Jana Pawła II w Krakowie".

W ramach swojej działalności społecznej i politycznej „w 1968 i 1970 był zatrzymywany za udział w protestach studenckich. Od 1977 współpracował ze Studenckim Komitetem Solidarności, a następnie z Komitetem Obrony Robotników. W 1980 wstąpił do „Solidarności". Publikował w podziemnych pismach m.in. „Solidarności Narodu", „Polityce Polskiej" i „Przeglądzie Wiadomości Agencyjnych"".

Po transformacji ustrojowej, w III RP, „w wyborach w 1991 bezskutecznie kandydował do Sejmu z ramienia Koalicji Republikańskiej (należał do niej w latach 1991–1992). W latach 1992–1997 był przewodniczącym zarządu wojewódzkiego Partii Chrześcijańskich Demokratów, a od 1997 do 2000 członkiem Stronnictwa Konserwatywno-Ludowego. W latach 1998–2002 i 2006–2007 zasiadał w krakowskiej radzie miejskiej. W wyborach samorządowych w 2006 kandydował na stanowisko prezydenta miasta z ramienia Prawa i Sprawiedliwości. W pierwszej turze wyborów zdobył 26,20% głosów, przechodząc do drugiej tury, w której otrzymał 40,43%, przegrywając z Jackiem Majchrowskim. W wyborach parlamentarnych w 2007 uzyskał mandat poselski z listy PiS, otrzymując w okręgu krakowskim 4246 głosów. W 2008 wstąpił do partii. W styczniu 2011 wszedł w skład komitetu politycznego PiS. W wyborach w tym samym roku z powodzeniem ubiegał się o poselską reelekcję, dostał 14 726 głosów. Bezskutecznie kandydował w wyborach do Parlamentu Europejskiego w 2014. W 2015 został ponownie wybrany do Sejmu, otrzymując 7913 głosów. 10 listopada 2015 został wybrany na przewodniczącego klubu parlamentarnego PiS. Na pierwszym posiedzeniu Sejmu VIII kadencji, 12 listopada 2015, został wybrany na wicemarszałka Sejmu".

Jan Bodakowski