Kaodaizm jest religią monoteistyczną, w której imieniem własnym Boga jest Cao Đài. Objawił się on francuskiemu urzędnikowi administracji kolonialnej Ngô Văn (Minh) Chiêu'owi (katolikowi) w trakcie seansów spirytystycznych. Seanse organizowane były w latach 1919-1925. Już po tym fakcie można stwierdzić, że kaodaizm jest pewną religią ezoteryczną. Jej przedstawiciele rywalizowali z katolicyzmem. Naśladowali przy tym Kościół katolicki w wielu rzeczach, ustanawiając np. podobną hierarchię do katolickiej. Głową wyznawców kaodaizmu jest kapłan określany jako papież.

Na związki kaodaizmu z New Age wskazuje również przekonanie, że religia ta jest zwieńczeniem dotychczas istniejących wielkich religii. Znalazło ono swój wyraz w formule: "judaizm był pąkiem, chrześcijaństwo - kwiatem, zaś kaodaizm jest owocem".  Wyznawcy New Age wierzą, że w XX w. era Ryby (chrześcijaństwa) została zastąpiona przez erę Wodnika (okultyzm). Kaodaiści głoszą uniwersalne odkupienie, które ma dotyczyć wszystkich ludzi.

Bóg kaodaizmu ma, co także przypomina New Age i gnozę, podwójne oblicze: męskie i żeńskie, co niektórzy interpretują także jako dwóch bogów: "Najwyższego Pana" i "Świętej Matki". W ramach tej religii uznaje się wegetarianizm, reinkarnację, wiarę w przodków.

Podobnie jak w New Age takie postaci, jak Jezus, Budda, Mahomet uznaje się w kaodaizmie wielkich proroków i przedstawicieli tych samych idei.

Religia ta ma oczywiście wschodni koloryt. Do konfucjanizmu przybliża go wiara w przodków, głoszenie obowiązków wobec rodziny, silne pojęcie honoru.

Ciekawostką jest wszechobecna swastyka w kaodaizmie, która jest starożytnym symbolem szczęścia. Religia ta powstała jednak już za czasów III Rzeszy i bardziej kojarzy się z Hitlerem.