Marsze narodowe będą pałowane. Refleksje po 11 listopada
Ponieważ opadł już manifestacyjny kurz i społeczeństwo żyje innymi tematami więc na spokojnie mogę odnieść się do tematu świętowania 11 listopada w Polsce. Główny marsz środowisk narodowych i konserwatywnych, który odbył się w Warszawie zaskoczył mnie z dwóch powodów. Pierwszym z nich jest liczba uczestników marszu. Oczywistym było chyba nie tylko dla mnie, że wyniku frekwencyjnego z ubiegłego roku nie uda się już powtórzyć więc pozostawały spekulacje ilu uczestników Marszu będzie w tym roku. Ja liczyłem na jakieś 60-70 tysięcy. Władze miasta podały, że było 47 tysięcy co zdecydowanie świadczy o niechęci warszawskiego magistratu do idei Marszu. Organizatorzy podali liczbę 150 tysięcy co z kolei jest liczbą przeszacowaną. Ja oceniam liczbę uczestników tego Marszu na 100 tysięcy, co zważywszy na fakt, że we Wrocławiu był drugi Marsz na którym było kilka tysięcy ludzi uznać należy za wynik dobry. Jeszcze bardziej cieszy, że w tym roku na warszawskim Marszu rzucała się w oczy przynależność
Myśląc o tym co wydarzyło się na marszu we Wrocławiu mam skojarzenia z déjà vu. Przecież cały przebieg wrocławskiego marszu, to niemal kalka tego co robiono za rządów PO w Warszawie. Czyli agresja i brutalność policji i służb praktycznie od pierwszej minuty Marszu, prowokacje jeszcze przed marszem i w trakcie niego. Ilość przygotowanych sił i ich charakter zapowiadał, że władze szykowały się na celowe i siłowe rozwiązanie marszu. Idiotyczne uzasadnienie jako podstawa jego rozwiązania, którym było odpalenie kilku rac oraz rzekoma mowa nienawiści. Czy naprawdę skandowanie hasła Tu jest Polska nie Izrael! czy Raz sierpem, raz młotem w czerwoną hołotę! jest wystarczającym powodem do rozwiązania odgórnie manifestacji przez władzę? Oczywiście, że nie jest. Ograniczona została uczestnikom manifestacji jedna z podstawowych wartości gwarantowanych im przez konstytucję. Skala okrucieństwa i bezwzględności policji przypomina czasy skrajnego terroru stosowanego przez ZOMO. Ludzie którzy wyrazili zgodę na brutalną pacyfikację często opowiadają jakie to złe są takie kraje jak Rosja czy Chiny, które stosują wobec swoich obywateli niedozwolone środki przymusu, co jest dowodem na zanik brak demokracji w tych krajach. W tym samym czasie sami podejmują decyzję o łamaniu prawa względem obywateli własnego kraju.
Śmiem twierdzić, że brutalnej pacyfikacji we Wrocławiu kibicowało nie tylko PO i lewactwo, ale cała akcja była też mocno na rękę PiSowi. Pacyfikację przeprowadzono siłami podporządkowanymi PiSowi, ale na życzenie PO, dzięki czemu PiS może udawać, że ma czyste ręce. Dla Platformy, to pokaz siły na miarę ich samorządowych możliwości, jakie mają w kilku dużych miastach w Polsce, gdzie mogą sobie od czasu do czasu podręczyć rzekomych faszystów. Najgorsze w tym wszystkim jest jednak, to iż można odnieść wrażenie, że jedyną przesłanką która spowodowała, że manifestacja warszawska nie skończyła tak jak wrocławska była liczba uczestników. Nie bez znaczenia był również fakt, że w warszawskim marszu biorą udział również szeregowi, ale często nawet bardzo zagorzali sympatycy PiSu, nie znających politycznych niuansów kierownictwa swojej partii. Ludzie ci nie mają wyczucia i nie wiedzą, że ich udział w Marszu jest mocno nie na rękę partii, którą tak żarliwie wspierają. Gdyby uczestników było 15 czy 20 tysięcy, a nie 100 tysięcy z pewnością cichy sojusz PiSowosko-Platformerski dałby pokaz jak należy gonić narodową, antysemicką i faszystowską swołocz.
Marsze niepodległości były, są i będą problemem dla okrągłostołowej sitwy rządzącej Polską od 30 lat, ponieważ, to jedyna oddolna inicjatywa społeczna, która wymykając się spod kontroli aparatu władzy może stanowić bardzo poważne zagrożenie dla bezpiecznego gniazdka, które uwiły sobie ptaszęta wykarmione na postokrągłostołowym stole. Marsze były pałowane i brutalnie rozpędzane i będą tak traktowane w kolejnych latach, dopóki naród nie odzyska swojego państwa.
Źródło: Arkadiusz Miksa
