Jolanta Turczynowicz-Kieryłło jest ostatnio krytykowana za to, że miała w Milanówku nielegalnie rozdawać ulotki podczas ciszy wyborczej i ugryźć wówczas mężczyznę, który zaatakował jej dziecko. Ona sama mówi, że żadnych ulotek nie rozdawała i jedynie broniła swoich najbliższych. O ile cała ta sytuacja wydaje się być jedynie pretekstem do ataku na Andrzeja Dudę, to już jej wystąpienie o wolności słowa było co najmniej niefortunne.

Szefowa kampanii Dudy mówiła bowiem o zagrożeniach płynących z istnienia wolności słowa. Rzecz w tym, że to nie wolność słowa tworzy zagrożenia, a jej nadużywanie.

Problemem Jolanty Turczynowicz-Kieryłło jest też paradoksalnie to, że jest kobietą sukcesu - atrakcyjną i elegancką mecenas z rodziny prawniczej, która osiągnęła duży sukces w życiu, a w wolnych chwilach zajmuje się kampaniami społecznymi. Jest to zupełnie ktoś inny niż Beata Szydło - osoba niezwykle ciepła i prosta, z którą identyfikuje się bardzo wielu Polaków. W tym sensie Turczynowicz-Kieryłło (nawet jej nazwisko ma w sobie pewne pretensje) kojarzy się bardziej z elitą, z kastą prawniczą (nawet jeśli ona sama reprezentuje wśród prawników przykład prawego działania), z systemem. W ten sposób sam Andrzej Duda wydaje się dużo bardziej systemowy niż 5 lat temu - nie dość, że jest urzędującym prezydentem, to otacza się ludźmi z elit.