Biskup Magdeburga zapytał: „W obliczu trudności i cierpienia tych, którzy muszą bać się o swoje życie lub życie krewnych, którzy nie widzą dla siebie perspektywy ekonomicznej lub którzy są zawodowo na pierwszej linii frontu, aby walczyć z pandemią, czy rezygnacja z nabożeństw nie jest problemem luksusowym?”.

Zamiast domagać się dostępu do sakramentów „czy my, chrześcijanie, nie powinniśmy raczej odpowiedzialnie i solidarnie dbać o zagrażające życiu niebezpieczeństwo zarażenia koronawirusem i zapobiegać nadmiernemu obciążeniu medycznemu naszego społeczeństwa, niż porównywalnie do różnych lobbystów forsować nasze szczególne zainteresowania?".

Tam, gdzie problem dostępu do sakramentów, a więc jak wierzą katolicy, do zdroju zbawienia, nazywa się "problemem luksusowym", a wiarę sprowadza się do "szczególnego zainteresowania", nie ma już nadprzyrodzonej wiary, która daje zbawienie. Kościół jest zaś sprowadzony wyłącznie do instytucji charytatywnej. Taki Kościół i taka wiara nie są potrzebne, zwłaszcza w czasie epidemii.