Ustaleniami w tym zakresie zajął się Ian Cronin stojący za projektem Kształtowania Przyszłego Kształtu Zaawansowanego Wytwórstwa i Produkcji. Korzystał przy tym z pomocy Diengo Andreisa, prezydensta Associazione Fabbrica Intelligente Lombardia, Barisa Arikana szefa Cyfrowych Ekosystemów i Partnera Rozwoju na platformie MESS Technology Platform. Dodatkowo pomagali mu Cynthia Hutchison, wiceprezydent i Nicole Kampe menadżer, oboje z Automation Alley. Wspomagał go prefesor Dong Sub Kiim z Narodowego Instytutu Nauki i Technologii (UNIST), Saul Lustgarten odpowiadajacy za zarządzanie produkcją w Tulip Interfaces Inc oraz Vibeke Kristiansen zarządzający komunikacją w Duńskim Narodowym Dodatkowym i Cyfrowym Hubie Wytwórczym.

Wskazali oni, że obok koronawirusa znaczenie ma również kwestia zmian klimatu. Elementy zielonej produkcji są dziś z jednej strony formą mody, a z drugiej rodzajem konieczności o czym świadczą głosy o zanieczyszczeniu środowiska w okolicach chińskich zakładów. Wysuwane propozycje dla zakładów produkcyjnych i wytwórców nie są oderwane od realizacji, bo w kontekście ich wcielenia działa od 2018 roku Globalna Sieć Zaawansowanych Hubów Wytwórczych pod auspicjami Światowego Forum Ekonomicznego (AMHUB). Założeniem AMHUB jest stworzenie wspólnego dla całego świata systemu podążania za tendencjami w skali globu i tym samym ograniczenia kwestii narodowych i lokalnych. Zakłada bowiem wzrost integracji oraz zjednoczenie.

Przyjrzenie się obecnym powiązaniom wskazuje, że takie działania nie są oderwane od podstaw. Krajów jakie od podstaw robią całość technologiczną jest znikoma ilość. Nawet Chińczycy są zależni od innych, czego przykładem jest, jak mocno na rynek komórkowy wpływa kwestia amerykańskiej wyłączności na czytniki kart SD. Działania AMHUB w czerwcu 2020 sprowadzają się do określenie wpływu koronawirusa na każdy region. Określają również zasady odpowiedzi na problemy z nim związanego. Ustalają również najlepsze praktyki w oparciu o poprzednie doświadczenia.

Sam fakt istnienia AMHUB ma teraz znaczenie, bo poza działaniami państw stanowi jedno z centrów jednoczących obecny przemysł poza regulacjami rządów. Obecnie powstały między innymi w Detroit, Michigan, a także w Nowej Anglii na terenie Stanów Zjednoczonych. Znaczenie ma również tutaj włoska Lombardia, czy Istambuł w Turcji. Dodatkowo do tego grona dołącza kraj Basków w Hiszpanii, Kopenhaga w Danii oraz Ulsan w Południowej Korei. Cronin zwraca uwagę na spadek produkcji ze względu na wprowadzone obostrzenia. Na terenie amerykańskiego Michigan i Nowej Anglii firmy zmieniły swe ukierunkowanie w kierunku walki z koronawirusem. W Detroit na znaczenie wysunęły się produkujące samochody General Motors i Ford Motor Company. W zakładach tworzyli maski, respiratory oraz sprzęt ochrony osobistej. Pochodzący z Nowego Jorku Rich Brilliant Willing opracował aplikacje pomagającą w samodzielnym wytwarzaniu środków ochrony osobistej.

Tulip z kolei wprowadził rozwiązania Pharma 4.0 na rzecz opracowania szczepionki w szybszy sposób. Inaczej stało się w Turcji, co odnotowała zrzeszająca metalurgów MESS, bo firmy skoncentrowały się na dbaniu o płynność finansową, a także przeniesienie aktywności do sieci. Z kolei informacje pozyskane z AMHUB w Kopenhadze ukazały przekształcenia branży zajmującej się produkcją plastiku oraz alkoholi w kierunku walki z Covid-19. Lombardia z kolei skoncentrowała się na tworzonych metodą druku 3D respiratorach.

Dane Cronina wskazują, że przemysł zajął się walką z koronawirusem i jednocześnie pozyskiwał fundusze na utrzymanie się na rynku od rządu. Czterysta miliardów euro we Włoszech i trylion dolarów w Stanach Zjednoczonych są tego przykładami. AMHUB w kontekście obecnej sytuacji promują zwiększenie ochrony ludzi przez tworzenia aplikacji do nadzoru (co już stawia pytania o dalekosiężne skutki tego procederu), w tym do samodzielnego badania stanu zdrowia za pomocą kwestionariuszy. Opórcz tego dalej chce wpierania na rzecz pozbywania się koronawirusa, a także tworzenie międzynarodowych zrzeszeń do walki z chorobą. Obok tego chce zwiększenia możliwości pracy zdalnej.

Po zgłębieniu się w dokument pojawia się tendencja promocji sieci jako nowej metody udziału w produkcji oraz wytwórstwie, a także zastosowanie Internetu Rzeczy. Innymi słowy  porozsiewane po świecie fabryki będą łączone w ponadnarodowe syndykaty ku czemu przyłoży się przeniesienie pracy do Internetu.

Jacek Skrzypacz