W słowach Papieża

 

Prawda o Niepokalanym Poczęciu Maryi jest dogmatem wiary. Ogłosił go uroczyście 8 grudnia 1854 r. bullą Ineffabilis Deus bł. Papież Pius IX w bazylice św. Piotra w Rzymie. Pisał wtedy: Ogłaszamy, orzekamy i określamy, że nauka, która utrzymuje, iż Najświętsza Maryja Panna od pierwszej chwili swego poczęcia - mocą szczególnej łaski i przywileju wszechmocnego Boga, mocą przewidzianych zasług Jezusa Chrystusa, Zbawiciela rodzaju ludzkiego - została zachowana nietknięta od wszelkiej zmazy grzechu pierworodnego, jest prawdą przez Boga objawioną i dlatego wszyscy wierni powinni w nią wytrwale i bez wahania wierzyć.

 

W słowach świętych

 

To oznacza, że kto by tej prawdzie zaprzeczał, sam wyłączyłby się ze społeczności Kościoła, stałby się odstępcą i winnym herezji. Tymczasem w historii Kościoła zdarzyło się tę prawdę podważać znanym świętym: Bernardowi z Clairvaux i Tomaszowi z Akwinu. Dopiero bł. Jan Duns Szkot wyjaśnił, że uchronienie Bożej Rodzicielki od grzechu pierworodnego dokonało się już mocą odkupieńczego zwycięstwa Chrystusa.

 

W Tradycji Kościoła

 

Historia dogmatu o Niepokalanym Poczęciu jest bardzo długa. Już od pierwszych wieków chrześcijaństwa liczni teologowie i pisarze wskazywali na szczególną rolę i szczególne wybranie Maryi spośród wszystkich ludzi. Ojcowie Kościoła nieraz nazywali Ją czystą, bez skazy, niewinną. W VII wieku w Kościele greckim, a w VIII w. w Kościele łacińskim ustanowiono święto Poczęcia Maryi. W 1477 Papież Sykstus IV ustanowił w Rzymie święto Poczęcia Niepokalanej, które od czasów Piusa V (+ 1572 r.) zaczęto obchodzić w całym Kościele.

 

W słowach katechizmu

 

"Bóg odwiecznie wybrał na Matkę Swego Syna Maryję; aby mogła wypełnić swą misję, została odkupiona od swego poczęcia. To oznacza, że przez łaskę i na mocy przewidzianych zasług Jezusa Chrystusa Maryja została zachowana od wszelkiej zmazy grzechu pierworodnego od pierwszej chwili swego poczęcia " - głosi Kompendium Katechizmu Kościoła Katolickiego.

 

W słowach Najświętszej Maryi Panny

 

Św. Ojciec Maksymilian Maria Kolbe wielokrotnie pochylał się nad tajemnicą Niepokalanego Poczęcia, podkreślając, że z Objawieniem (1858) na ten temat Bogurodzica poczekała aż do oficjalnego ogłoszenia dogmatu: "Czy Matce Bożej miła jest nazwa Niepokalana? Niewątpliwie tak, bo sama się tak nazwała, mówiąc do św. Bernadetty – „Jestem Niepokalane Poczęcie”, i to Jej pierwszy przywilej.Czy jest różnica między wyrazami: Niepokalane Poczęcie a Niepokalanie Poczęta? Różnica istnieje taka, jaka na przykład między wyrażeniem biały i białość. Jeżeli jest biały – to może się pobrudzić, ale białość nie ulega już żadnym zmianom. Ta nazwa Niepokalane Poczęcie jest bardzo ważna i dowodzi, że Niepokalana jest cała piękna, bez żadnego grzechu."

 

Przesłanie święta Niepokalanego Poczęcia

Najświętszej Maryi Panny

 

 

Sługa Boży, Stefan Kardynał Wyszyński, zaczytując się w Pismach św. Ojca Maksymiliana, wskazał na bardzo ważną rzecz: nazwał Bogurodzicę Dziewicę Maryję - Niepokalanym Rycerzem Boga Żywego, czym nawiązał do apokaliptycznej walki smoka z Niewiastą i Jej potomstwem. Jesteśmy świadkami tej walki, gdy atakowane są kościoły i wierzący oraz cały nasz system wartości, gdy pod pozorem obostrzeń przeciw wirusowi ograniczany i zmieniany jest kult Boga - wraz z erozją szacunku do Najświętszego Sakramentu. To dzieje się na całym świecie i zaczyna niestety, przenikać do Polski.

Co w takim razie można zrobić? Przeczytajmy wskazówki Rycerstwa Niepokalanej. Św. Maksymilian zalecał taki sposób obchodzenia tego święta:

 

1) W dzień Tej, której sumienie nigdy nie było skalane, oczyśćmy swoje sumienia w spowiedzi i przystąpmy do Komunii Świętej, by jak najwięcej zaczerpnąć łask u jej źródła;

2) Gorąco prośmy Niepokalaną, by nas na wyłączną własność przyjąć raczyła, odnawiając akt całkowitego poświęcenia;

3) Niech każdy z nas zapyta siebie, czy w kończącym się roku zrobił dla Niepokalanej, dla zbawienia i uświęcenia duszy swojej i bliźnich, ile tylko mógł.

Niech ten dzień będzie świętem odrodzenia naszych dusz i wznowienia gorliwości dla szerzenia królestwa najmiłościwszej Królowej nieba i ziemi.