Papież kanonizował holenderskiego franciszkanina Tytusa Brandsmę (1881-1942) – męczennika z niemieckiego obozu Dachau i pioniera prasy katolickiej, Karola de Foucauld (1858-1916) – francuskiego trapistę i misjonarza w Afryce, męczennika Łazarza Pillai (1712-1752) z Indii.

Świętymi zostali też Cezary de Bus z Francji (1544-1607) – założyciel Zgromadzenia Ojców Doktryny Chrześcijańskiej i francuska zakonnica Anne-Marie Rivier (1768-1838) – założycielka Zgromadzenia Ofiarowania Maryi.

Pięcioro pozostałych świętych to Włosi: ksiądz z Bergamo Alojzy Maria Palazzolo (1827-1886) – duszpasterz młodzieży, założyciel zgromadzeń Braci Świętej Rodziny i Małych Sióstr Ubogich, ksiądz z Neapolu Justyn Maria Russolillo (1891-1955) – kapelan wojskowy podczas I wojny światowej, założyciel męskiego zgromadzenia wokacjonistów i żeńskiego wokacjonistek, Maria Franciszka Rubatto (1844-1904) – założycielka Sióstr Kapucynek Matki Rubatto, zakonnica z Sycylii Maria od Jezusa Santocanale (1852-1923) – założycielka Zgromadzenia Sióstr Kapucynek Niepokalanej z Lourdes, oraz Maria Dominika Mantovani (1862-1934) – współzałożycielka Zgromadzenia Małych Sióstr Świętej Rodziny.

Na początku liturgii po odśpiewaniu hymnu do Ducha Świętego („Veni Creator Spiritus”) z prośbą o kanonizację dziesięciorga błogosławionych zwrócił się do Ojca Świętego prefekt Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych kard. Marcello Semeraro. Następnie przedstawił ich krótkie życiorysy. Po odśpiewaniu przez zgromadzonych litanii do Wszystkich Świętych Papież wygłosił uroczystą formułę kanonizacyjną, za co kard. Semeraro mu podziękował. Na frontonie bazyliki wisiały wielkie portrety nowych świętych, a ich relikwie stały przy ołtarzu.