Według raportu przedstawionego w środę przez czterech francuskich senatorów, po sześciu miesiącach przesłuchań po kilku głośnych aresztowaniach producentów i reżyserów, francuski przemysł pornograficzny stosuje przemoc wobec kobiet.

Senatorowie chcą, aby sprawa została potraktowana poważnie przez społeczeństwo i rząd, aby walka z „utowarowieniem ciał” stała się politycznym priorytetem. Celem raportu, który autorzy zatytułowali „Porno: piekło za kulisami”, jest „zaalarmowanie rządu i opinii publicznej o przemocy utrwalanej i szerzonej przez i w branży pornograficznej, a także o seksistowskich, rasistowskich, homofobicznych przesłaniach, które generuje”.

Czterech senatorów z czterech różnych partii politycznych rozpoczęło swoją misję w lutym po tym, jak kilku aktorów porno, reżyserów i producentów powiązanych z platformą wideo French Bukkake zostało aresztowanych w ramach większego śledztwa otwartego w październiku 2020 r. w sprawie handlu ludźmi, gwałtu zbiorowego i stręczycielstwa.

Trzech innych mężczyzn zostało aresztowanych we wtorek w Paryżu w związku z śledztwem.

Senatorowie - Annick Billon, z centrową partią UDI, częścią rządzącej koalicji prezydenta Emmanuela Macrona; socjalista Laurence Rossignol; Alexandra Borchio-Fontimp z centroprawicowymi Les Republicains; i komunista Laurence Cohen – odkryli, że pornografia internetowa staje się coraz bardziej brutalna i oglądają ją coraz młodsi ludzie.

„Przemoc seksualna, fizyczna i słowna jest masowo rozpowszechniona w porno” – piszą autorzy, którzy twierdzą, że ma ona charakter systemowy. Przemoc „nie jest sfałszowana, ale bardzo realna dla filmowanych kobiet”. Raport mówi, że granica między „profesjonalnymi” a „amatorskimi” producentami pornografii została zatarta wraz z pojawieniem się nowych platform, które umożliwiają ludziom przesyłanie własnych filmów.

Rezultat jest taki, że producenci często rekrutują ekonomicznie i psychicznie wrażliwe młode kobiety, aby zmusić je do robienia przed kamerą działań, na które inaczej by się nie zgodziły. Niektórzy producenci zmuszają kobiety do podpisania kontaktów, w ramach których na zawsze zrzekają się praw do wizerunku, zmuszając je do zapłacenia „od 3000 do 5000 euro, czyli dziesięciokrotności tego, co zarobiły, aby usunąć sfilmowaną scenę”.

I nawet wtedy, gdy obrazy są już dostępne na innych platformach streamingowych, są „prawie niemożliwe do usunięcia, co uniemożliwia sfilmowanym kobietom skorzystanie ze swojego prawa do bycia zapomnianym”.

Spośród 23 zaleceń raportu, jednym jest nałożenie na platformy obowiązku bezpośredniego odpowiadania na prośby o usunięcie od osób sfilmowanych, a nie tylko od właścicieli filmów.

Dwie główne francuskie platformy pornograficzne, Dorcel i Jacquie et Michel, powiedziały w listopadzie 2020 r., po pierwszych doniesieniach o dochodzeniu w sprawie francuskiej sprawy Bukkahe, że są gotowe wprowadzić kodeksy etyczne.

Inni w branży mówili o umowach szczegółowo określających, co uczestnicy praktyk seksualnych są skłonni zrobić, a czego nie. Ale senatorowie odrzucili takie propozycje jako upiększanie głębszego problemu przemocy, którym należy zająć się bardziej systemowo.

„W obliczu systemowego zakresu przemocy pornograficznej i biorąc pod uwagę charakter zgody seksualnej, którą można cofnąć w dowolnym momencie, te działania „marketingowe” nie przekonują autorów” – piszą, dodając, że produkcje z bardziej szanowanymi praktykami są rzadkością.

Oprócz przemocy na planie i na ekranie senatorowie skupili się również na tym, kto ogląda pornografię i jak „normalizuje przemoc seksualną wobec kobiet”.

Według raportu, dwie trzecie dzieci w wieku 15 lat i młodszych oraz jedna trzecia dzieci w wieku poniżej 12 lat miała kontakt z obrazami pornograficznymi, dobrowolnie lub mimowolnie, a każdego miesiąca prawie jedna trzecia chłopców poniżej wieku 15 lat odwiedza witrynę pornograficzną.

Jako że często pierwsze wprowadzenie do seksualności dla dzieci dokonuje się przez pornografię, „buduje ona erotyzację przemocy i relacji dominacji, które stają się normami”, piszą autorzy, dodając, że „mnoży i zachęca to do stereotypów seksistowskich, rasistowskich i homofobicznych”.

Duża liczba zaleceń koncentruje się na kwestii weryfikacji wieku witryn pornograficznych, co okazało się trudne z prawnego punktu widzenia, mimo że kilka francuskich stowarzyszeń złożyło pozwy przeciwko głównym platformom.

Źródło: France24