W uroczystość Zwiastowania Pańskiego (w tym roku przypadająca 8 kwietnia) obchodzimy Dzień Świętości Życia. Ustanowienie Dnia Świętości Życia, w czasie kiedy coraz bardziej zaczęto popularyzować cywilizację śmierci, było odpowiedzią na słowa Ojca Św. bł. Jana Pawła II zawarte w encyklice „Evangelium Vitae”.

„Trzeba, aby dzień ten był przygotowany i obchodzony przy czynnym udziale wszystkich członków Kościoła lokalnego. Jego podstawowym celem jest budzenie w sumieniach, w rodzinach, w Kościele i w społeczeństwie świeckim wrażliwości na sens i wartość ludzkiego życia w każdym momencie i każdej kondycji. Należy zwłaszcza ukazywać, jak wielkim złem jest przerywanie ciąży i eutanazja, nie należy jednak pomijać innych momentów i aspektów życia, które trzeba każdorazowo starannie rozważyć w kontekście zmieniającej się sytuacji historycznej" – apelował, w ogłoszonej 25 marca 1995 roku encyklice „Evangelium Vitae”, bł. Jan Paweł II.
 

W 1998 roku Episkopat Polski podjął uchwałę, że w Polsce Dzień Świętości Życia będzie obchodzony w uroczystość Zwiastowania Pańskiego.

W Dniu Świętości Życia wiele osób podejmuje przyrzeczenia duchowej adopcji dziecka poczętego. W Polsce inicjatywa ta rozwinęła się w 1987 r. w kościele Ducha Świętego w Warszawie przy ul. Długiej.

Duchowa Adopcja jest ślubem. Osoba, która ją podejmuje zobowiązuje się modlić przez kolejne dziewięć miesięcy w intencji ocalenia zagrożonego życia dziecka w łonie matki oraz sprawiedliwego i prawego życia po urodzeniu. Imię dziecka, za które modli się osoba podejmująca Duchową Adopcję znane jest jedynie Bogu.

Istotą Duchowej Adopcji jest codzienna modlitwa, na którą składa się: specjalna modlitwa w intencji dziecka i jego rodziców oraz jedna z tajemnic Różańca, a także dobrowolnie podjęte praktyki religijne, takie jak: Komunia Święta, post, aktywne wspieranie dzieł charytatywnych (pomoc samotnym matkom, rodzinom wielodzietnym, osobom starszym, chorym itd.).

Bardzo cennym zobowiązaniem może być także pozyskiwanie nowych zwolenników Duchowej Adopcji oraz apostolstwo w obronie życia.

Obrona życia nienarodzonych wpisuje się w "Jasnogórskie Śluby Narodu Polskiego" z 1956 r.

„Święta Boża Rodzicielko i Matko Dobrej Rady! Przyrzekamy Ci, z oczyma utkwionymi w Żłóbek Betlejemski, że odtąd staniemy wszyscy na straży budzącego się życia. Walczyć będziemy w obronie każdego dziecięcia i każdej kołyski równie mężnie, jak ojcowie nasi walczyli o byt i wolność narodu płacąc obficie własną krwią. Gotowi jesteśmy raczej śmierć ponieść, aniżeli śmierć zadać bezbronnym. Dar życia uważać będziemy za największą łaskę Ojca Wszelakiego Życia i za najcenniejszy Skarb Narodu” – przyrzekli przed laty Polacy przed obliczem Królowej Polski.

tekst i fot. Agata Bruchwald
Źródło: fundacjasos.pl