Wkrótce na ekranach kin w całej Polsce zagości amerykański film „Niewygodna prawda” przybliżający widzom historię śledztwa dziennikarskiego w sprawie niechlubnego epizodu z życia Georga W. Busha jaki dziennikarze amerykańskiego programu informacyjnego „60 minut” ujawnili w czasie kiedy, Bush junior starał się o reelekcję na urząd prezydenta USA. Dużym błędem dystrybutorów jest obecne na plakatach filmu sformułowanie sugerujące, że obraz jest „mocniejszy niż „Spotlight” i „Big Short””. Pierwszy z tych filmów przybliżał widzom sprawę tuszowania pedofilii w amerykańskim kościele, która do dziś jest używana na całym świecie do walki z katolicyzmem. Drugi film opisywał jak doszło do ostatniego globalnego kryzysu finansowego i zapowiadał nadejście kolejnego. Widz zatem, sugerując się hasłem reklamowym dystrybutora, może oczekiwać filmu opartego na faktach i dotyczącego globalnej sprawy, dotykającej miliardów ludzi. Jednak tak nie jest. Film opowiada o tym jak kariera dziennikarska kilku dziennikarzy z amerykańskiej telewizji załamała się po tym, jak upubliczniona przez nich historia z przeszłości prezydenta USA stała się kłopotliwa dla ich macierzystej stacji. Historia ciekawa, ale niemająca ani globalnego zasięgu, ani oddziaływania. Dodatkowo historia absolutnie niebulwersująca na tle tego, co można przeczytać o kulisach polityki w USA w książkach i w internecie, oraz zobaczyć w dziesiątkach filmów dokumentalnych. Akcja filmu rozgrywa się w 2004. Bush junior kończy swoją pierwszą kadencję i stara się o reelekcję na urząd prezydenta. Dziennikarze CBS ujawniają, że Bush junior, by uniknąć służby wojskowej w Wietnamie, dostał się do lotnictwa Gwardii Narodowej Teksasu i korzystając ze swojej uprzywilejowanej pozycji nawet nie pojawiał się w koszarach. Po ujawnieniu dokumentów w sprawie, pojawiają się szybko jednak wątpliwości co do prawdziwości materiałów, na jakich opierają się dziennikarze. Za co zostają oni zmuszeni do rezygnacji z pracy. „Niewygodna prawda” kreuje główne postacie filmu na bohaterów, choć ich reakcje są czasami dziwne (wieloletnia dziennikarka jest załamana krytyką, tak jakby przez lata pracy w mediach nie miała z nią do czynienia). Film wyreżyserował na podstawie własnego scenariusza James Vanderbilt (w oparciu o książkę głównej bohaterki filmu Mary Mapes „Truth and Duty: The Press, The President, and The Privilege of Power”). W filmie odtwórcami głównych ról są: Cate Blanchett, Robert Redford, Topher Grace, Dennis Quaid, Elisabeth Moss, Bruce Greenwood, Stacy Keach, John Benjamin Hickey, Dermot Mulroney, David Lyons, Rachael Blake, Andrew McFarlane, Natalie Saleeba, Noni Hazlehurst, Connor Burke, Felix Williamson. „Niewygodna prawda” powinna zainspirować powstanie kilku polskich filmów ukazujących śledztwa historyków i dziennikarzy w sprawie współpracy znanych postaci życia publicznego z Służbą Bezpieczeństwa. Doskonale by pewnie się do tego nadawała historia śledztwa w sprawie tajnego współpracownika SB „Bolka”.