W szwajcarskim tunelu Gothard odbyło się przedstawienie promujące satanizm. Oglądała je m. in. Angela Merkel.

Jego twórcą jest Niemiec. Choreografię stworzył dyrektor teatru w Bern Volker Hesse. Podziwiali je kanclerz Niemiec Angela Merkel, prezydent Francji Francois Hollande, premier Włoch Matteo Renzi oraz kanclerz Austrii Christian Kern. Przedstawienie odwołało się do postmodernizmu i odrzuciło kanon piękna.

Spektakl odbył się w tunelu i przed nim. Elementem przedstawienia były obrazy wyświetlane na telebimie. Hesse zaprezentował tu głowę kozła, podróż w głąb czarnego tunelu. Pojawiły się również animacje złożone z samych rąk, bądź nóg ludzi.

Aktorzy nosili rogi, oraz głowy kozła. Obejmowali się w samej bieliźnie. Kłaniali się przed kozłem. Jeden z nich miał skórzany pas sadomasochisty. W trakcie występu oddawali też cześć aniołowi z twarzą dziecka. Jako oprawa dźwiękowa pojawił się ludzki chichot, jęki, muzyka industrialna, chóralna oraz bicie w bębny. Aktorzy naśladowali też doznania bólu.

Elementem przedstawienia była ucieczka do tunelu trzech białych zjaw. Towarzyszył mu pochód z kozłem jako przywódcą. Podczas ukazania poroży jeleni kobieta-kozioł dokonywała tańca wokół czerwonej postaci.

Ceremonię otwarcia BBC określiło jako "kwiecistą". Stacja pominęła, że Hesse wykorzystał głowę kozła - symbol kultu satanistycznego. Wypaczył obraz aniołów oraz korzystał z aluzji seksualnych. Obok głowy kozła prezentował też figurę baranka (symbol chrześcijański). W ramach spektaklu pojawił się również aktor przebrany za papieża w towarzystwie dwóch zakonnic.

Fotograf Carsten Peter, autor książki "Alpendämonen" (Demony Alp) uważa, że kozioł i wizerunku demonów są elementem wierzeń Szwajcarów, Niemców oraz Austryjaków, jak donosi redaktor Stephan Orth z Der Spiegel. Stanowią one tradycje pogańską. Zdaniem redaktor Euan McLelland z Daily Mail przedstawienie: "eksplorowało motyw masy, nowoczesności książki [sic!] i pojednania Północ-Południe".

Wedle BBC przedstawiciele różnych religii błogosławili tunel. Reuters opublikował fotografię statuetkę św. Barbary umieszczoną w tunelu z Ersfeld do Bodio.

Podręcznik dla satanistów Brother Nero "Satanism. A Beginner's Guide to the Religious Worship of Satan and Demons" w pierwszym tomie wykłada, że: "satanizm  szczerze [sic!] wykłada kim jesteś i nie pozwala, abyś był kontrolowany przez innych, którzy cię nie akceptują. (...) Szatan i Demony pozwolą, że stawisz czoła swych strachom". W tym kontekście ucieczka od piękna objawia się w promowaniu brzydoty dla oswojenia ze strachem. Służy ku temu w przypadku sztuki przedstawienie, scenografia oraz muzyka.

John Leonard w książce "Faithful Labourers" zauważa: "Szatan jest absurdem". Ten element jest trzonem antypiękna. Wyraża się w kulturze postmodernistycznej, czyli łączeniu form bez żadnych ograniczeń. James R. Lewis podał w "Satanism today", że w 2000 roku w Sydney powstał nurt satanistyczny The Order of Internal Light, który: "nie jest jak inne kościoły Szatana, ale raczej koncentruje się na użyciu muzyki oraz sztuki do zwiększania [sic!] jakości życia i dla ogólnej ekspansji estetycznej społeczeństwa jako całości". W dokumencie założycielskim The Order of Internal Light wprowadzają sztukę satanistyczną jako formę wprowadzenia w cześć diabła.

W sieci pojawiły się teorie spiskowe, że przedstawienie w Gotthard było elementem Nowego Porządku Świata (New World Order). Ich zwolennicy pominęli, że Cywilizacja Zachodu opiera się na chrześcijaństwie. Jego odrzucanie zaś prowadzi do wprowadzania elementów pogańskich do kultury i sztuki.

Dzięki temu lewica miesza wartości z antywartościami przez promocję różnych duchowości. Docelowo chce zaniku chrześcijaństwa i wpojenia ludziom pożądanych przez nich wierzeń. Redaktor John Hawkins zauważa: "Lewica entuzjastycznie wspiera rządy sponsorujące antychrześcijańską sztukę". W jego ocenie to jest element "wojny lewicy z chrześcijaństwem".

Jacek Skrzypacz