Niedziela - Ewangelia (Mt 4, 12-17). Gdy Jezus posłyszał, że Jan został uwięziony, usunął się do Galilei. Opuścił jednak Nazaret, przyszedł i osiadł w Kafarnaum nad jeziorem, na pograniczu ziem Zabulona i Neftalego. Tak miało się spełnić słowo proroka Izajasza: «Ziemia Zabulona i ziemia Neftalego, na drodze ku morzu, Zajordanie, Galilea pogan! Lud, który siedział w ciemności, ujrzał światło wielkie, i mieszkańcom cienistej krainy śmierci wzeszło światło». Odtąd począł Jezus nauczać i mówić: «Nawracajcie się, albowiem bliskie jest królestwo niebieskie». Lud, który siedział w ciemności to… my. Co to znaczy nawracać się? Najjaśniej wybrzmiewa tu konkretne przesłanie, że trzeba zmienić kierunek jakiegoś ruchu, działania na… dokładnie i radykalnie odwrotny! Dlaczego na odwrotny? Przeciwny niż dotychczas? To proste. Nie można przecież nawrócić się … trochę. Jeśli grzeszymy, to nie możemy przestać grzeszyć tylko trochę, bo to wciąż jest popełnianie grzechu. Jeśli nawracamy się podczas każdej Spowiedzi Świętej, to nie jesteśmy rozgrzeszani ‘tylko trochę’. Jeśli rozeznajemy powołanie, czyli pragnienie od Ducha Świętego, to nie możemy być powołani częściowo! Bóg kocha i czyni w ogóle wszystko zawsze całkowicie! Jeśli więc działamy w jakiejś sprawie przeciwnie względem woli Bożej, to jedyne co można zrobić, to całkowicie zmienić cel działania! Nawrócić się, to znaczy zmienić cel. Z wszystkiego, co połowiczne zrezygnować dla celu ostatecznego. Cel to inaczej kierunek ruchu, czyli naszego działania. Co jest jednak powodem nawrócenia? Zawsze jedno: Miłość! Popełniając grzechy, oddalamy się od Prawdy i powoli przestajemy wierzyć, że królestwo niebieskie jest po prostu… bliskie! Ono jest po prostu w nas, bez względu na to, czy zagłuszyliśmy w sobie tę naszą istotę, czy nie. Bliskość królestwa niebieskiego, to po prostu obecność Miłości – Boga w nas! Dlatego mamy się nawracać, bo właśnie bliskie jest to królestwo. Bo bliska jest Miłość Boga, bo Bóg jest nam najbliższy. Po co więc chodzić dla jakiegoś połowicznego celu, zgubnego kierunku… Lepiej nawracać się z pułapek połowiczności szczęścia, dla pełni, którą bezpośrednio daje nam sam Bóg.