Mimo znaczącej poprawy świadomości, czym w rzeczywistości jest ideologia gender, wielu nadal nie podchodzi poważnie do niesionych przez nią zagrożeń. Skali tych ostatnich często sobie po prostu nie uświadamiamy, tymczasem forsowane z coraz większą natarczywością pomysły adopcji dzieci przez gejów są niczym więcej, jak dokonywaną tylnymi drzwiami próbą legalizacji pedofilii.

Do przedstawiciela La Manif Pour Tous, goszczącego na niedzielnej manifestacji w obronie dzieci przed zakusami dewiantów podeszło dwóch młodych mężczyzn z lalką-bobasem ubraną w ciepły kombinezon. - Jesteśmy parą gejów, bardzo się kochamy, a to dziecko było sierotą, zanim je adoptowaliśmy. Wszyscy jesteśmy naprawdę szczęśliwi. Co by nam pan powiedział? – kpiąc w żywe oczy zwrócili się do francuskiego gościa. Oczywiście ani jeden ani drugi żartowniś na homoseksualistę nie wyglądał, w szczególności wnioskując po zachowaniu.

Na bajkę o szczęśliwej genderowskiej „rodzinie” nabiera się nie jeden. Pseudologika, którą posługują się ideolodzy gender, oparta na głębokiej manipulacji, jest wielokrotnie przyjmowana bezkrytycznie i równie bezmyślnie przekazywana dalej jako „jedynie oświecona” prawda. Co ciekawe – na co zwracał swojego czasu uwagę ks. prof. Tadeusz Guz – zdecydowanie bardziej podatna na jej oddziaływanie jest tzw. inteligencja – podążająca za modą i nowinkami.

Z ust pewnej wykształconej osoby usłyszałam kilka lat temu, że wolałaby oddać dziecko parze porządnych gejów niż nie wiadomo jakim katolikom. Można powiedzieć – ręce opadają. Tymczasem badania – co podkreśla wielu specjalistów – udowodniły, że ponad 40 proc. gejów to praktykujący pedofile.

Traumy, jakie stają się udziałem dzieci hodowanych, gdyż nie wychowywanych, przez LBQT w celu ich wykorzystania w ten czy inny sposób nie da się pojąć. Koszmaru tych dzieci żaden ze zwolenników „tolerancji” nie jest sobie w stanie nawet wyobrazić, nie mówiąc już o tym, iż wątpię, aby którykolwiek z piewców wolności od zasad, chciał przeżyć to piekło.

Paść ofiarą pedofila to zostać pogrzebanym za życia i to w wieku, który zdecydowanej większości kojarzy się ze szczęściem i rodzinnym ciepłem. Może zatem zamiast o adopcji dzieci przez homoseksualistów zacznijmy wreszcie mówić o pedofilskim lobbingu, mającym na celu zapewnienie dostępu do dziecka 24 godziny na dobę. Nie oszukujmy się – nie będą ich już szukać na szkolnych placach zabaw, czy w piaskownicach, ale po prostu wybiorą ofiarę spośród tych najbardziej pokrzywdzonych przez los, czyli sierot, adoptują je, a potem.... Tego chyba nie trzeba tłumaczyć.

Julia Nowicka

© WSZYSTKIE PRAWA DO TEKSTU ZASTRZEŻONE.

Możesz udostępniać tekst w serwisach społecznościowych, ale zabronione jest kopiowanie tekstu w części lub całości przez inne redakcje i serwisy internetowe bez zgody redakcji pod groźbą kary i może być ścigane prawnie.