Jan Małolepszy ps. „Murat” - ostatni komendant Konspiracyjnego Wojska Polskiego

0
0
0
/

Do konspiracji trafił w 1940 r. Od wiosny 1947 r. jako dowódca KWP wraz z kilkoma grupami zbrojnymi działał na terenie powiatu wieluńskiego i okolic. Aresztowany przez UB, złamany w trakcie przesłuchań, w zamian za obietnicę łagodnego wyroku podjął współpracę. Zmarł w więzieniu „śmiercią naturalną”.


Jan Małolepszy urodził się 27 grudnia 1906 r. w Kraszkowicach pod Wieluniem. W 1928 r. został powołany od służby wojskowej, którą odbywał w Pomiechówku, Regnach i Gałkówku. Ukończył kurs podoficerski oraz zdobył zawód rusznikarza.

W czasie kampanii wrześniowej brał udział w obronie odcinka Warty i Widawki. Po wycofaniu oddziału na obszar Wołynia w okolicach Równego dostał się do niewoli sowieckiej. W listopadzie 1939 r. zbiegł z konwoju jenieckiego i powrócił w rodzinne strony.

W 1940 r. trafił do konspiracji, początkowo w Tajnej Organizacji Wojskowej, a następnie w ZWZ-AK. Od końca 1943 r. służył w oddziale dywersyjnym stacjonującym w Okalewie i Gruszczycach. W 1944 r. został kwatermistrzem Inspektoratu Sieradzko-Wieluńskiego AK.

Po wkroczeniu wojsk sowieckich w 1945 r. utworzył w Okalewie posterunek MO, ale już w kwietniu 1945 r. obawiając się aresztowania zdezerterował i powrócił do konspiracji. Pod koniec tego roku został zaprzysiężony do Konspiracyjnego Wojska Polskiego, gdzie pełnił najpierw funkcję kwatermistrza w komendzie powiatowej „Turbina” w Wieluniu.

W kwietniu 1946 r. został aresztowany przez bezpiekę. Po podpisaniu „lojalki” wyszedł na wolność. O wszystkim zameldował dowództwu KWP i za zgodą przełożonych pozostał w oddziale.

Po aresztowaniach wśród członków pierwszych dwóch komend KWP i propagandowej amnestii, wiosną 1947 r. Małolepszy stanął na czele silnie przetrzebionej organizacji. Z kilkoma grupami zbrojnymi działał na terenie powiatu wieluńskiego i okolic do jesieni 1948 r.

W listopadzie 1948 r. został otoczony przez oddział KBW i ponownie aresztowany. W czasie śledztwa załamał się i w zamian za obietnicę łagodniejszego wyroku podjął współpracę. Mimo to w marcu 1949 r. wyrokiem Wojskowego Sądu Rejonowego w Łodzi został skazany na karę śmierci.

Według oficjalnej informacji miał umrzeć śmiercią naturalną w celi 14 marca 1949 r. Najprawdopodobniej jednak został zamordowany w trakcie ostatniego przesłuchania, już po wydanym wyroku, o czym miałby świadczyć brak grobu.

W 1993 r. Sąd Wojewódzki w Łodzi unieważnił wyrok WSR z 1949 r., uznając działalność kpt. „Murata”, a tym samym III Komendę KWP, „za działalność na rzecz niepodległego bytu Państwa Polskiego”.

Paweł Brojek
Źródło i fot.: ipn.gov.pl


© WSZYSTKIE PRAWA DO TEKSTU ZASTRZEŻONE. Możesz udostępniać tekst w serwisach społecznościowych, ale zabronione jest kopiowanie tekstu w części lub całości przez inne redakcje i serwisy internetowe bez zgody redakcji pod groźbą kary i może być ścigane prawnie.

Źródło: prawy.pl

Sonda

Wczytywanie sondy...

Polecane

Wczytywanie komentarzy...
Przejdź na stronę główną