Po święceniach kapłańskich, które otrzymał z rąk prymasa Augusta Hlonda, posługiwał w wielkopolskich parafiach. W czasie II wojny światowej aresztowany przez Niemców, trafił do Dachau, gdzie zmarł 20 sierpnia 1942 r. z wycieńczenia pracą ponad siły i głodem. Władysław Mączkowski przyszedł na świat 24 czerwca 1911 r. w Ociążu w Wielkopolsce, w wielodzietnej rodzinie. Szkołę powszechną ukończył w rodzinnej miejscowości, maturę zdał w 1931 r. w Gimnazjum Męskim w Ostrowie Wielkopolskim. Studiował w seminariach w Poznaniu i Gnieźnie. Święcenia kapłańskie otrzymał w 1937 r. z rąk prymasa Augusta Hlonda. Na pierwszą placówkę w dniu został wysłany do wiejskiej parafii w miejscowości Słupy w diecezji gnieźnieńskiej. Pracował tam przez dwa lata. Latem 1939 r. został skierowany na wikariat do Szubina. Po wybuchu II wojny światowej, w październiku 1939 r., jego proboszcz został aresztowany, a on sam musiał się ukrywać. Mimo niebezpieczeństwa dalej wypełniał duszpasterskie obowiązki i udzielał sakramentów. Po pewnym czasie został skierowany jako administrator do wiejskiej parafii w Łubowie pod Gnieznem. Tu w końcu odnalazło go gestapo. Aresztowany w sierpniu 1940 r. trafił do przejściowego obozu w Szczyglinie. Po kilku dniach został wywieziony do obozu koncentracyjnego w Sachsenhausen, a stamtąd w grudniu 1940 r. trafił do Dachau. Mimo tragicznego położenia zachowywał pogodę ducha i podnosił na duchu współwięźniów, dzieląc się z nimi głodową porcją chleba. Został zapamiętany jako cichy i ofiarny kapłan. W ostatnich miesiącach życia pracował w szczególnie ciężkich warunkach na tzw. plantacjach, czyli rozległych polach przylegających do obozu. Wkrótce wyłączono go z pracy i skierowano do bloku „inwalidów”. Zmarł 20 sierpnia 1942 r., wycieńczony pracą ponad siły i głodem. Jego ciało spalono w obozowym krematorium. W 1999 r. ks. Władysław Mączkowski został beatyfikowany przez papieża Jana Pawła II w grupie 108 błogosławionych męczenników II wojny światowej. Źródło: parafiaociaz.pl