Wychowanie w duchu kresowym

0
0
0
/

Kanon lektur, na którym wychowywały się kolejne pokolenia Polaków na Kresach sławił  niegdyś przywiązanie do ziemi i tradycji narodowej – w naszych czasach tego kanonu zabrakło. Etos szlachecki nie dopuszczał pozostawienia na łasce losu rodziny, nawet dalekiej, która potrzebowała pomocy, a tym bardziej kogoś, kto stracił majątek walcząc za Ojczyznę. Rodzice gromadzili dzieci na poranną i wieczorną modlitwę, polecając Opatrzności obecnych oraz nieobecnych. Dbali nie tylko o ich poziom moralny swych latorośli, ale i z wiarą przekazywali im siłę oraz opiekę przodków. Wiersz Władysława Bełzy "O celu Polaka" dedykuję wszystkim Babciom i Dziadkom, Prababciom i Pradziadkom  z prośbą, by przeczytali go wnuczętom: Polaka celem: Skrucha przed Bogiem, Mir z przyjacielem, A walka z wrogiem. Cześć dla siwizny, Czyste sumienie, Miłość do Ojczyzny I poświęcenie. Chętnie krew własną, Dać w dobrej sprawie, Zacnie i jasno, Dąży ku sławie. Umieć na progu Złożyć urazy, Mieć ufność w Bogu I żyć bez skazy. Trudy i znoje, Znosić  z weselem, To, dzieci moje, Polaka celem.  

            

Źródło: prawy.pl

Sonda

Wczytywanie sondy...

Polecane

Wczytywanie komentarzy...
Przejdź na stronę główną