„Przerywanie ciąży i eutanazja są […] zbrodniami, których żadna ludzka ustawa nie może uznać za dopuszczalne. Ustawy, które to czynią, nie tylko nie są w żaden sposób wiążące dla sumienia, ale stawiają wręcz człowieka wobec poważnej i konkretnej powinności przeciwstawienia się im poprzez sprzeciw sumienia” - słowami papieża Jana Pawła II KEP odniosła się do postawy wielu środowisk polityki i mediów, atakujących prof. Bogdana Chazana.

„Od pewnego czasu jesteśmy w Polsce uczestnikami publicznej debaty na temat klauzuli sumienia, a także odmowy aborcji nieuleczalnie chorego poczętego in vitro dziecka oraz konsekwencji prawnych wobec lekarza odmawiającego aborcji” napisali duszpasterze polskiego Kościoła katolickiego w specjalnie wydanym oświadczeniu. Zwrócili przy tym uwagę, że wielu z tych uczestników życia politycznego, którzy oddawali hołd papieżowi Janowi Pawłowi II, teraz sprzeniewierzają się jego nauce, a przede wszystkim nauce Kościoła katolickiego, która w tych kwestiach ma jednoznaczne i niezmienne stanowisko.

„Św. Jan Paweł II jednoznacznie potępił odbieranie życia niewinnej istocie ludzkiej poprzez aborcję: „oświadczam, że bezpośrednie przerwanie ciąży, to znaczy zamierzone jako cel czy jako środek, jest zawsze poważnym nieładem moralnym, gdyż jest dobrowolnym zabójstwem niewinnej istoty ludzkiej. [...] Żadna okoliczność, żaden cel, żadne prawo na świecie nigdy nie będą mogły uczynić godziwym aktu, który sam w sobie jest niegodziwy, ponieważ sprzeciwia się Prawu Bożemu, zapisanemu w sercu każdego człowieka, poznawalnemu przez sam rozum i głoszonemu przez Kościół” przypomniał Episkopat słowami Encykliki „Evangeliun Vitae”.

„Nie ulega wątpliwości, że zadanie prawa cywilnego jest inne niż prawa moralnego, a zakres jego oddziaływania węższy. Jednak w żadnej dziedzinie życia prawo cywilne nie może zastąpić sumienia ani narzucać norm, które przekraczają jego kompetencje” przypominali naukę papieża-Polaka, dodając – również słowami wspomnianej Encykliki - „Przerywanie ciąży i eutanazja są […] zbrodniami, których żadna ludzka ustawa nie może uznać za dopuszczalne. Ustawy, które to czynią, nie tylko nie są w żaden sposób wiążące dla sumienia, ale stawiają wręcz człowieka wobec poważnej i konkretnej powinności przeciwstawienia się im poprzez sprzeciw sumienia”.

W kontekście decyzji administracyjnych, które dotykają prof. Bogdana Chazana, odmawiającego aborcji dyrektora kliniki, Konferencja Episkopatu Polski przypomina o randze owej powinności sumienia i jej konsekwencji: „Kto powołuje się na sprzeciw sumienia, nie może być narażony nie tylko na sankcje karne, ale także na żadne inne ujemne konsekwencje prawne, dyscyplinarne, materialne czy zawodowe” (EV 74).

„Są to zasady, które określa Kościół katolicki w swoim nauczaniu urzędowym” piszą biskupi, ubolewając nad ignorowaniem owych zasad zarówno przez polityków, jak i media. Zwracają również uwagę na istniejące w Polsce patologie polegające na domaganiu się bezwzględnego respektowania niemoralnych praw jednych, przy jednoczesnym braku poszanowania „dla głosu prawego sumienia”.

„Nasz szacunek należy się tym, którzy mocą prawego sumienia przypominają o wymogach prawa moralnego, które nakazuje chronić życie. Wyrażamy też poparcie dla zlikwidowania niespójności przepisów, z jednej strony dających możliwość lekarzom korzystania z klauzuli sumienia i odmowy dokonania aborcji, a z drugiej zobowiązujących do wskazania szpitala, gdzie jest ona dokonywana – co stanowi poważne ograniczenie pierwotnego uprawnienia i ewidentne cooperatio in malum, czyli współdziałanie w złu” konkludują.

W imieniu całego Episkopatu dokument podpisali: Abp Stanisław Gądecki Metropolita Poznański i Przewodniczący KEP, Abp Marek Jędraszewski Metropolita Łódzki i Zastępca Przewodniczącego KEP oraz Bp Artur G. Miziński Sekretarz Generalny Konferencji Episkopatu Polski.

Julia Nowicka

© WSZYSTKIE PRAWA DO TEKSTU ZASTRZEŻONE. Możesz udostępniać tekst w serwisach społecznościowych, ale zabronione jest kopiowanie tekstu w części lub całości przez inne redakcje i serwisy internetowe bez zgody redakcji pod groźbą kary i może być ścigane prawnie.