Był jednym z wielu uczestników powojennego podziemia antykomunistycznego. W 1948 r. rozpoczął działalność w organizacji Obrona Konspiracyjna Polskiego Stronnictwa Ludowego na Mazowszu. Aresztowany przez Informację Wojskową, został skazany na karę śmierci, którą wykonano 15 kwietnia 1953 r. Stefan Pietrusiński przyszedł na świat 2 września 1929 r. w Goszczynie w powiecie grójeckim na Mazowszu w rodzinie rolników. Tu ukończył szkołę powszechną i gimnazjum, należał do harcerstwa. Po wojnie pracował jako nauczyciel w szkołach powszechnych w na terenie powiatu. Wiosną 1948 r. współtworzył struktury konspiracyjnej organizacji niepodległościowej Obrona Konspiracyjna Polskiego Stronnictwa Ludowego, założonej przez Henryka Bąka, której celem była „walka z komunizmem i obecnym ustrojem Polski Ludowej”. Został prezesem jednego z podokręgów, obejmującego gminę Błędów. W 1950 r. organizacja przekształciła się w Polską Szturmówkę Chłopską, która w szczytowej fazie rozwoju liczyła 500 członków i miała swoje komórki poza województwem warszawskim. Poprzez przeciwdziałanie tworzeniu spółdzielni produkcyjnych członkowie organizacji walczyli o zachowanie prawa własności do swojej ziemi przez miejscowych rolników i sadowników. Po powołaniu do wojska w listopadzie tego roku Pietrusiński został pisarzem w kancelarii Głównej Kontroli Wojskowej MON w Siedlcach. Podczas służby dalej prowadził działalność konspiracyjną, pozyskując nowych członków do organizacji. W 1952 r. bezpieka rozpoczęła likwidację organizacji rozpracowanej w wyniku prowokacji. W wyniku masowych aresztowań przeprowadzonych wiosną tego roku do więzienia trafiło ponad sto członków tej organizacji, w tym jej pomysłodawca – Henryk Bąk. Stefan Pietrusiński został aresztowany przez Informację Wojskową w maju 1952 r. We wrześniu 1952 r. Wojskowy Sąd Okręgowy w Warszawie skazał go na karę śmierci. Wyrok wykonano 15 kwietnia 1953 r. w więzieniu mokotowskim. Rodzina nie została poinformowana o jego losach. Świadczy o tym list matki z 28 sierpnia 1953 r., proszącej o ułaskawienie syna, skierowany do przewodniczącego Rady Państwa Bolesława Bieruta. O śmierci syna dowiedziała się dopiero 16 października 1953 r. po otrzymaniu odpowiedzi na swoje pismo. Miejsca pochówku nie udało się ustalić. W 2008 r. Stefan Pietrusiński został pośmiertnie odznaczony Krzyżem Wielkim Orderu Odrodzenia Polski. Źródło: Tadeusz Swat, „...Przed Bogiem i historią”. Księga ofiar komunistycznego reżimu w Polsce lat 1944–1956. Mazowsze, Warszawa 2003 fot. Piotr Gajewski, Signum Temporis