Medytacje ewangeliczne z dnia 7 maja 2018, J 15, 26 – 16, 4a Jezus powiedział do swoich uczniów: «Gdy przyjdzie Paraklet, którego Ja wam poślę od Ojca, Duch Prawdy, który od Ojca pochodzi, On zaświadczy o Mnie. Ale wy też świadczycie, bo jesteście ze Mną od początku. To wam powiedziałem, abyście się nie załamali w wierze. Wyłączą was z synagogi. Ale nadto nadchodzi godzina, w której każdy, kto was zabije, będzie sądził, że oddaje cześć Bogu. Będą tak czynić, bo nie poznali ani Ojca, ani Mnie. Ale powiedziałem wam o tych rzeczach, abyście, gdy nadejdzie ich godzina, pamiętali, że Ja wam o nich powiedziałem». Pan Jezus w dzisiejszej Ewangelii przygotowuje nas na godzinę próby. Jednocześnie zapewnia nas, że nie będziemy w niej sami, pośle bowiem Ducha Prawdy, który pomoże wytrwać, abyśmy się nie załamali w wierze, gdy nadejdzie nasza godzina. Czas tej ostatniej zna tylko Bóg, dlatego przez całe życie powinniśmy nie ustawać w modlitwie, aby być jak najbliżej Niego, pielęgnując naszą wiarę. Pan Jezus zapowiedział swoim uczniom, że staną się wyrzutkami. Taki los zapewne czeka i nas. W mocno zlaicyzowanym świecie, gdzie bożka robi się dosłownie ze wszystkiego, nie będzie miejsca dla nas i dla naszej wiary, dla naszego Boga. Dlatego właśnie tak bardzo potrzebne jest wsparcie Ducha Świętego, abyśmy dotknięci nieszczęściem, samotnością, opuszczeniem, odrzuceniem wytrwali mimo wszystko i wbrew wszystkiemu. To wcale nie będzie łatwe, ale świadomość, że Bóg nas nie opuszcza, kocha i nadal się o nas troszczy pozwoli przetrwać. Pielęgnujmy w pamięci wszystkie te chwile, kiedy Pan Bóg chronił nas i prowadził w szczęściu i pielęgnujmy w sobie pewność, że również w nieszczęściu tak się stanie. Być może przyjdzie nam stracić życie, ale obyśmy nie utracili najcenniejszego skarbu – Pana Jezusa. O to się troszczmy. Reszta nie ma większego znaczenia, chociaż po ludzku to trudne do przyjęcia, a jeszcze trudniejsze do przeżycia.