1 lipca 1948 r. w walce z grupą operacyjną UB zginął ppor. Władysław Żwański „Błękit” - oficer Narodowych Sił Zbrojnych i Narodowego Zjednoczenia Wojskowego, ostatni komendant Okręgu NZW Białystok. Władysław Żwański urodził się 10 lipca 1896 r. w miejscowości Widziszki na Litwie. Po ukończeniu II Szkoły Realnej w Petersburgu w 1915 r. został powołany do służby wojskowej w szeregach armii rosyjskiej. W jej szeregach brał udział w walkach na froncie w Kurlandii. Ukończył kurs oficerski, uzyskując stopień chorążego i w 1917 r. trafił na front jako dowódca kompanii 82 Syberyjskiego Pułku Strzelców im. Tadeusza Kościuszki. W grudniu 1917 r. został zdemobilizowany. W styczniu 1919 r. jako ochotnik wstąpił do 4 Dywizji Strzelców Polskich gen. Lucjana Żeligowskiego, walczył w ramach Legii Oficerskiej pod Terespolem i nad Dniestrem. Uczestniczył w wojnie polsko-bolszewickiej jako dowódca kompanii w 4 Dywizji Piechoty, walczył m.in. na Wołyniu, Podolu i w Małopolsce Wschodniej. Za zasługi na polu walki został odznaczony Orderem Virtuti Militari. Po wojnie ukończył kurs doszkalający przy Dowództwie Okręgu Korpusu I Warszawa, a następnie, jako porucznik, pełnił funkcję dowódcy kompanii strzeleckiej w 14 Pułku Piechoty we Włocławku. Od marca 1931 r. był dowódcą batalionu, a następnie kwatermistrzem 71 Pułku Piechoty w Zambrowie. We wrześniu 1934 r. został komendantem Powiatowej Komendy Uzupełnień w Grodzisku Mazowieckim. Brał udział w kampanii wrześniowej, po jej zakończeniu rozpoczął działalność konspiracyjną w Narodowej Organizacji Wojskowej na terenie powiatu Grodzisk Mazowiecki. W listopadzie 1942 r. został komendantem Narodowych Sił Zbrojnych w powiecie Ostrów Mazowiecka. W 1944 r. wstąpił do Ludowego Wojska Polskiego i został powołany na komendanta Rejonowej Komendy Uzupełnień w Ciechanowcu, prowadząc jednocześnie działalność konspiracyjną. Po dekonspiracji w kwietniu 1945 r. zdezerterował i nawiązał kontakt z białostockim Okręgiem Narodowego Zjednoczenia Wojskowego. Awansowany do stopnia podpułkownika, początkowo pełnił funkcję szefa Wydziału III Operacyjnego Komendy NZW Białystok, od września 1945 r. - szefa sztabu, a od kwietnia 1946 r. - komendanta Okręgu NZW Białystok. W dniu 19 marca 1947 r., w rozkazie skierowanym do wszystkich komend powiatowych, zabronił ujawniania się po ogłoszeniu amnestii. Sam również pozostał w konspiracji wbrew zaleceniom kadry kierowniczej Okręgu. Jednocześnie wydał rozkaz o reorganizacji pozostałych struktur, zmianie kryptonimów i ograniczeniu akcji zbrojnych. Władysław Żwański zginął wraz z dwoma podwładnymi 1 lipca 1948 r. we wsi Dąbrowa-Tworki w wyniku akcji grupy operacyjnej białostockiego UB, podczas której doszło do strzelaniny. Obecnie w miejscu jego śmierci znajduje się upamiętniający go pomnik postawiony w 1995 r. Miejsce pochówku jest nieznane. Źródło: nsz.com.pl