Działał w AK na Białostocczyźnie. Aresztowany przez NKWD, przeżył ciężkie śledztwo, marsz śmierci i własną egzekucję. Po zakończeniu II wojny światowej był jeszcze dwukrotnie aresztowany za działalność niepodległościową. Władysław Bruliński urodził się 15 grudnia 1915 r. w Łomży. Studiował w Szkole Głównej Handlowej, działał w uczelnianej Bratniej Pomocy oraz stał na czele tamtejszego ONR „ABC”. Przed wojną był podporucznikiem rezerwy, z przydziałem do 33 pp. Brał udział w kampanii wrześniowej. Od grudnia 1939 r. W Związku Walki Zbrojnej dowodził jednym z plutonów na terenie Łomży, był też II zastępcą komendanta miasta. Następnie pełnił funkcje komendanta Łomży oraz Obwodu Białystok-powiat ZWZ. W kwietniu 1941 r. został aresztowany przez funkcjonariuszy NKWD i przewieziony do więzienia w Mińsku. W końcu czerwca tego roku, w obliczu niemieckiego ataku na ZSRR, został ewakuowany wraz z tysiącami innych osadzonych w kierunku Czerwieni. Przeżył marsz śmierci i własną egzekucję. Uratował się cudem, samodzielnie wydostając się ze zbiorowej mogiły, mimo ciężkiej rany głowy. Po powrocie na Białostocczyznę ponownie objął kierownictwo nad powierzonym mu uprzednio Obwodem. We wrześniu 1942 r. rozpoczął pracę jako szef Biura Informacji i Propagandy Okręgu AK Białystok. Należał do grona najbliższych doradców komendanta okręgu ppłk. Władysława Liniarskiego „Mścisława”. Od października 1945 r. przebywał w Warszawie, gdzie w maju 1946 r. został aresztowany przez bezpiekę. Skazany przez Wojskowy Sąd Rejonowy w Białymstoku na 10 lat więzienia, w wyniku amnestii na wolność wyszedł po pięciu latach. Zamieszkał w Bydgoszczy, gdzie zaangażował się w działalność w Klubie Młodej Inteligencji. Był głównym animatorem życia kulturalnego i naukowego Klubu. Pisał wiersze i pieśni poświęcone tematyce konspiracyjnej. Napisał scenariusz sztuki „Chłopcy, na nas już czas…” w całości dedykowany Armii Krajowej na Białostocczyźnie, która jednak nie doczekała się premiery. Działalność kulturalną i edukacyjną Brulińskiego w KMI uznano za wrogą wobec PRL, w związku z czym bezpieka wznowiła założoną na niego w 1956 r. sprawę agenturalnego rozpracowania pod kryptonimem „Nieznany”. Ponownie aresztowany w grudniu 1957 r., w wyniku procesu toczącego się przed Sądem Wojewódzkim w Bydgoszczy w sierpniu 1958 r. został skazany na 6 lat więzienia. Sąd Najwyższy skasował decyzję sądu niższej instancji, uznając ją za niewspółmierną do popełnionych czynów i Bruliński wyszedł na wolność w grudniu 1959 r. Działał w poakowskich środowiskach kombatanckich, w Klubie Inteligencji Katolickiej oraz w Polskim Towarzystwie Ekonomicznym w Warszawie. Przygotowywał opracowania poświęcone polskiemu podziemiu lat 1939–1944, pisał prace z dziedziny filozofii, etyki, historiozofii i futurologii. W 1981 r. założył jedno z najważniejszych wydawnictw drugiego obiegu w Polsce – Unię Nowoczesnego Humanizmu. Władysław Bruliński zmarł 3 lipca 1998 r. w Warszawie. Był odznaczony m.in. Orderem Virtuti Militari V klasy, Krzyżem Walecznych i Srebrnym Krzyżem Zasługi z Mieczami. Dziś mija 20 lat od jego śmierci. Źródło: IPN Fot.: ABruliński / CC BY-SA 4.0