Swego czasu poświęciłem kilka słów serii książek ,,Strrraszna historia". Połączenie ciekawostek historycznych z czarnym humorem wpłynęło na ich popularność do tego stopnia, że do dzisiaj są pamiętane, a za jakiś czas ma nastąpić wznowienie kilku pozycji z tej serii. Czy jednak ktokolwiek pamięta serię książek pod tytułem ,,ABC historii" wydawanych w Polsce na początku lat 90? Tłumaczone z języka francuskiego książki przeznaczone dla dzieci i młodzieży nigdy nie zostały wznowione. Dlaczego doczekały się zapomnienia i czy faktycznie na nie zasłużyły? Przyjrzyjmy się więc dwóm pozycjom z tego cyklu: ,,Juliusz Cezar" oraz ,,Cesarstwo Rzymskie".Obie pozycje wpisują się długą i bogatą tradycję ilustrowanych książek historycznych. Tworzą połączenie dwustronicowych rozdziałów z quasi-malarskimi ilustracjami. Książki są wale objętościowo -  liczą około 40 stron. Jak jednak prezentuje się nich treść? Książka ,,Cesarstwo Rzymskie" pokazuje najważniejsze aspekty historii cesarstwa rzymskiego takie, jak jego narodziny (choć szkoda, że nie ma tu słowa o podwalinach stworzonych przez Juliusza Cezara), wojskowość (choć przydałaby się jakaś garść informacji na temat fortyfikacji granicznych, limes), życie codzienne w mieście, najbardziej znani władcy, wreszcie upadek zachodniego cesarstwa (szkoda, że zabrakło dookreślenia, że chodzi tylko o zachodnie cesarstwo). Choć książka ma swoje braki, to jednak jako ogólny zarys historii Rzymu po Juliuszu Cezarze zachęca do samodzielnego zgłębienia tematu, także poprzez mowę o... Asteriksie. Ciekawy i godny pochwały pomysł. Druga z książek, Juliusz Cezar opisuje życie i czyny Cezara - od dzieciństwa po śmierć  -w tym wątek edukacji, kariery Juliusza (z niewielką dawką wiedzy na temat ostatnich dekad republiki) a wreszcie jego drogi do władzy. Mamy też mapę republiki rzymskiej w tamtym okresie oraz opis rzymskiej armii. Wielki plus za umieszczenie tej krótkiej biografii Cezara w nieco szerszej perspektywie historycznej. Nie zapomniano też o bojach Cezara w Galii i ich pokłosiu, temu tematowi poświęcono odrębny rozdział. Dlaczego więc nikt nie pamięta dziś o książkowej serii ,,ABC historii"? Wykorzystywała dobrze znany (niektórzy powiedzą, że nadużywany) styl, przekazywała suche informacje. ,,Strrraszna historia" operowała czarnym humorem, czasopismo ,,Wally poznaje historię świata" pokazywało historię oczami sympatycznych bohaterów, serial ,,Był sobie człowiek" również przedstawiał historię świata za pomocą barwnych postaci. W skład serii ,,ABC historii" wchodziły książki zrobione dobrze, ale według dobrze znanej metody. Rodzi się więc pytanie czy historia będzie pamiętana tylko wtedy, gdy dorzucimy do niej fikcji lub makabry. Ma to do siebie, że mity na jej temat bardzo ciężko wykorzenić. Komplementarna propozycja do domowej biblioteczki wielopokoleniowej to: ,,Cała prawda o historii", której twórcy postawili sobie za punkt honoru weryfikację takich mitów w świetle wyników ostatnich badań historycznych. Czy im się to udało? Książka podzielona jest na kilka działów, między innymi ten o paleoantropologii, odkryciach i wynalazkach czy o władzach i spiskach. Ponadto nie brakuje też segmentów z ciekawostkami. Trzeba przyznać, że dobór tematów jest interesujący. Autorzy piszą, że gladiatorzy nie ginęli masowo, a ich życie nie było aż tak złe jak często myślimy, ponadto kciuk uniesiony w górę bynajmniej nie oznaczał, że gladiator zostanie oszczędzony; neandertalczyk nie był bezmyślnym małpoludem, a kamikadze nie wiódł do samobójczej śmierci fanatyzm. Książka kryje w sobie kilka błędów  - choćby wzmianka o ,,owłosionych" neandertalczykach (ich skóra była tak samo naga jak nasza). Szkoda też, że autorzy zbyt enigmatycznie wspomnieli  o Orderze Imperium Brytyjskiego Alana Turinga (był w brytyjskim zespole łamiącym szyfry Enigmy) pominięto jego dalsze, tragiczne losy. Jak podkreślał bowiem Tytus Liwiusz: "Historia to świadek dziejów, źródło prawdy, życia, pamięci, mistrzyni życia, piastunka przeszłości i zwiastunka przyszłości".