II wojna światowa to chyba najbardziej  żmudnie eksploatowany temat wśród strategicznych gier komputerowych - konkurować pod tym względem może tylko średniowiecze. Nie jest to jednak dziwne, choć trzeba być świadomym, że większość gier o II wojnie światowej skupia się na warstwie taktycznej, a nie - strategicznej. Atrakcyjność tego typu produkcji polega przede wszystkim na tym, że II wojna światowa często postrzegana jest jako walka ze złem wcielonym, czyli nazistowskimi Niemcami, pamięć o niej wciąż jest żywa, wreszcie daje duże możliwości rozgrywki: piechota, czołgi, niszczyciele czołgów, lotnictwo, broń przeciwpancerna, broń przeciwlotnicza... gracz ma w czym wybierać. W tych oto grach tkwi duży potencjał edukacyjny, w końcu II wojna światowa to jedno z najważniejszych wydarzeń w historii ludzkości, w związku z tym poziom merytoryczny tego rodzaju produkcji jest niezwykle ważny. Czas więc przyjrzeć się dodatkom do gry, którą swego czasu opisałem na łamach prawego.pl, a mianowicie dodatkom do gry ,,Blitzkrieg": ,,Pomruk Zagłady", ,,Horyzont w Ogniu" oraz ,,Żelazna Dywizja". Czy są w stanie rozwinąć grę nie tylko w sensie rozgrywki ale też informacji historycznych? Sama rozgrywka nie uległa zmianom, gracz na początku otrzymuje określoną liczbę jednostek, w razie potrzeby może też wezwać wsparcie lotnicze (które może jednak zniszczone przez obronę przeciwlotniczą) oraz zdobyć strategicznie ważne miejsca i zniszczyć siły wroga. Opieramy się nie tylko na żołnierzach, ale też na przykład na ekipach naprawczych czołgów i wsparciu. Przejdźmy więc do kwestii edukacyjnych gry. Opisy jednostek w porównaniu z tak zwaną ,,podstawką", czyli grą ,,Blitzkrieg" nie uległ zmianie (szkoda, można było go rozszerzyć), wciąż mamy te same jednostki, jednak cieszy fakt, że nie zostały usunięte. Na szczęście pojawiły się opisy kampanii wojskowych z tego okresu, można więc powiedzieć, że pod względem informacyjnym, choć mogłoby być lepiej (na przykład w grze nie ma biografii najważniejszych uczestników kampanii). Jeśli chodzi o samą rozgrywkę, to twórcy nie starają się dokładnie odzwierciedlać historycznych bitew,  lecz walory edukacyjne ograniczają się do warstwy opisowej. Dodatki do gry ,,Blitzkrieg" mają więc wartość edukacyjną, choć dotykają wąskiego zakresu tematycznego. Oczywiście nie brakuje historycznych nieścisłości (czołg ,,Maus" w użyciu), jednak nie deprecjonuje to gry. Warto więc zastanowić się jak przełożyć historię Polski w okresie II wojny światowej na język gier wideo,by uczynić ją nie tylko przyjemnością intelektualną, ale i  pomocą dydaktyczną. W tym kontekście inaczej wybrzmią słowa Milana Kundery: "Historia jest równie lekka jak jednostkowe życie ludzkie, lekka jak puch, jak unoszący się kurz, jak to, czego jutro już nie będzie".