,,Aleksander Wielki. Morderstwo w Babilonie" autorstwa Grahama Phillipsa jest śledztwem autora w sprawie tego, kto zamordował Aleksandra Wielkiego w Babilonie w 323 roku p.n.e. Jak zapewne Państwo pamiętają swego czasu opisałem grę komputerową ,,Aleksander", strategię stworzoną i wydaną przy okazji kinowej premiery filmu pod tym samym tytułem w reżyserii Olivera Stone'a. Dziś sięgnijmy po książkę, która choć z tym filmem nie miała nic wspólnego niejako się pod niego ,,przykleiła". Autor uważa, że tezy o śmierci macedońskiego władcy w wyniku choroby są błędne, gdyż objawy, jakie dręczyły władcę przed śmiercią wskazywały na truciznę. Autor poświęca  wiele uwagi osobom podejrzanym o zamordowanie Aleksandra, mało tego, na koniec, niczym w powieści detektywistycznej wskazuje sprawcę zbrodni. Autorowi można zarzucić pisanie pod tezę i "odkrywanie Ameryki" podważaniem uważanej przez wielu historyków za prawdziwą wersję zdarzeń, czyli śmierć wskutek choroby. Autor jednak wykorzystał obszerną bibliografię, nie można mu więc zarzucić potraktowania źródeł ,,po łebkach". Na czwartej stronie okładce widać kadr z filmu Stone'a, oraz jego reklamę  - poza tym książka nie jest powiązana z filmem - popkultura dźwignią reklamy? Książka pojawiła się w tym samym czasie, gdy do kin wszedł film, jednak mogę jedynie domniemywać, że  kadr i krótka reklama  są jedynie obecne w polskim wydaniu książki. Drugą książką nad którą pochylę się  niedzielny poranek jest pozycja pod tytułem ,,Kobiety nazistów" autorstwa Anny Marii Sigmund. Autorka zaprezentowała kobiety, które były partnerkami lub ,,muzami" Adolfa Hitlera i innych zbrodniarzy z NSDAP. Wybór owych kobiet jest wyraźnie subiektywny. Oto teksty poświęcone Evie Braun, Emmy Goring, Leni Refienstahl czy Magdzie Goebbels. Zabrakło jednak opisów sylwetek sekretarek Hitlera takich jak Traudl Junge, Gerdy Christian, Christy Schroeder i Johanny Wolf. Te kobiety pisały, co dyktował im Fuhrer, ich obecność na łamach książki byłaby jak najbardziej na miejscu. Poza tym, że w książce o kobietach oddanych najważniejszym osobom w III Rzeszy przydałoby się kilka dodatkowych rozdziałów książka napisana jest rzetelnie. Autorka korzystała z bibliografii, informacje potwierdza przypisami, współpracowała z uczonymi i instytucjami. ,,Zaplecze" książki jest imponujące biorąc pod uwagę jej niewielkie rozmiary. Obie książki polecam Państwa lekturze, choć dotykają różnych epok a użycie słowa ,,naziści" - czasem w najmniej spodziewanych kontekstach i idące pod prąd tezy Phillipsa nie każdemu odbiorcy mogą się spodobać. Jak mawiał bowiem Albert Camus: "Bardzo późno zdobywamy się na odwagę wiedzenia tego, co wiemy".