Środowiska antykatolickie szerzą kłamstwa na temat genezy powstania Kościoła katolickiego. Według nich, nie został założony przez Jezusa Chrystusa, a... cesarza Konstantyna. Kościół pierwszych chrześcijan i jego organizacja, została dokładnie opisana w Listach, Dziejach Apostolskich i pismach wczesnochrześcijańskich. Już od 107 roku naszej ery Kościół zaczął być określany był mianem katolickiego, powszechnego, takiego w którym nie ma miejsca na herezje. Herezją jest stwierdzenie, że Kościół stanowią wszyscy, a nie tylko katolicy. Podobnie herezją jest negowanie potrzeby istnienia instytucji Kościoła katolickiego. Przetrwanie i rozwój Kościoła katolickiego, powstałego na mocy decyzji Jezusa, umożliwiło to, że jest on organizacją hierarchiczną, z monopolem na interpretację wiary. Ten monopol niezbędny jest do przetrwania czystej, wolnej od herezji, nauki – ortodoksji. Bez tego monopolu i jednolitego nauczania, Kościół katolicki nie przetrwał by jako jednolita organizacja, nie zachował by swojej wiary, tylko podzielił się, tak jak podzieliło się chrześcijaństwo, na 50.000 wspólnot religijnych głoszących sprzeczne i wzajemnie się wykluczające nauczanie oparte na subiektywnym odczytaniu nauczania Pisma Świętego. Istnienie Kościoła katolickiego, posiadającego urząd nauczycielski (czyli monopol na interpretacje prawd wiary i Pisma Świętego), potrzebne jest też do określania kanoniczności pism – by nie opierać swojej wiary na wątpliwych apokryfach. Kościół katolicki zorganizowany został w oparciu o wzory organizacji administracji cesarstwa rzymskiego. Powodem tego było to, że były to wzorce ogólnie obowiązujące w świecie pierwszych chrześcijan i były bardzo funkcjonalne. W antykatolickich atakach na Kościół, pojawiają się i inne niedorzeczne opinie. Przeciwnicy katolicyzmu bredzą, że Watykan jest spadkobiercą Cesarstwa Rzymskiego, podczas gdy Państwo Kościelne powstało w 754 roku, a cesarstwo upadło w 476 roku. Państwo kościelne powstało z ziem jakie na Longobardach zdobył król Franków – Pepin. Dlaczego łacina? Łacina stała się językiem Kościoła katolickiego bo była w cesarstwie najpopularniejsza. Msze w Rzymie zaczęto odprawiać po łacinie w 230 roku (gdy katolicy byli prześladowani i żyli w podziemiu). Wcześniej posługiwano się w liturgii greką (językiem elity). Obowiązek odprawiania mszy po łacinie wprowadził Sobór Trydencki (1545-1563) a celem tej decyzji było globalne zjednoczenie katolików w tej samej kulturze. Kolejnym antykatolickim kłamstwem jest twierdzenie, że Kościół katolicki wprowadził kapłaństwo i hierarchię, której wcześniej nie było. W rzeczywistości już Listy wskazują, że w czasach apostolskich było kapłaństwo, hierarchia (biskupi, prezbiterzy, diakoni) i określony zakres władzy. Tę samą tematykę kapłaństwa i hierarchii w Kościele dokładnie opisywali pisarze wczesnochrześcijańscy. Środowiska antykatolickie głoszą też kłamstwa na temat tego, że cesarz Konstantyn miał ustanowić niedzielę dniem świętym, ponieważ w tym dniu czcił słońce. W rzeczywistości od samego początku chrześcijanie za dzień święty uznawali niedziele, "na wieki przez Konstantynem" – czego dowodem są pisma wczesnochrześcijańskie. Niewątpliwie zasługą cesarza było uczynienie z niedzieli dnia wolnego. Przed Konstantynem nie było w cesarstwie dnia wolnego, tylko non stop pracowano. Specyficzny był też rzymski 8 dniowy tydzień, w którym dzień ostatni jednocześnie był dniem pierwszym (według nas więc miał 7 dni). Żydzi żyjąc w cesarstwie używali dwóch swoich kalendarzy – słonecznego i księżycowego, według którego święta wypadały w różne dni. Warto o tym pamiętać starając się na podstawie pism starożytnych, np. Biblii, ustalić jakąś datę. Podobnie inaczej starożytni liczyli czas, co tłumaczy dlaczego starożytne określenie trzy dni w grobie, może wzbudzać kontrowersje współczesnych – podobnie jak kontrowersje może budzić ustalanie daty zmartwychwstania (prawdopodobnie Jezus umarł w Paschę roku 30, w piątek 7 kwietnia). Niedziela była przez pierwszych chrześcijan czczona z racji na to, że jest dniem zmartwychwstania Jezusa (tak jednoznacznie wskazują zapisy zawarte w Ewangelii). Część pierwszych chrześcijan świętowała też szabat, nie jako zastępstwo niedzieli, ale równolegle, jako mniej ważny dzień. Niezwykle bzdurny jest argument środowisk antykatolickich o tym, że chrześcijanie zaprzestali świętowania soboty, by nie być prześladowanymi razem z Żydami. W rzeczywistości w cesarstwie nikt Żydów nie prześladował, tak jak chrześcijan, a Żydzi wręcz cieszyli się przywilejami. To właśnie chrześcijanie przez cztery pierwsze wieki naszej ery byli ofiarami prześladowań. Najpierw ze strony Żydów a potem Cesarstwa. O antykatolickich kłamstwach na temat Kościoła katolickiego, cesarza Konstantyna i Soboru Nicejskiego można przeczytać, w niezwykle skrupulatnie udokumentowanej (cytatami z Pisma Świętego, pism pisarzy wczesnochrześcijańskich i starożytnych pogańskich kronikarzy) pracy Marka Piotrowskiego "Kościół na celowniku" (opublikowanej przez inicjatywę ewangelizacyjną "Wejdźmy na szczyt").