W całej Polsce co raz więcej środowisk katolickich i prawicowych przeciwstawia się podpisaniu przez prezydenta ratyfikacji Konwencji Rady Europy o zapobieganiu i zwalczaniu przemocy wobec kobiet i przemocy domowej (CAHVIO). Wbrew kłamliwym insynuacjom lewicowych mediów nie jest to wyraz rzekomego poparcia dla przemocy wobec kobiet, ale jest to wyraz niezgody dla wprowadzania bzdurnych gender norm prawnych do polskiego prawa pod fałszywą banderą.

Zagrożenia ukryte w konwencji doskonale opisał w swoim raporcie o konwencji Instytut na rzecz Kultury Prawnej Ordo Iuris, który ukazuje „sprzeczności zachodzące między poszczególnymi przepisami Konstytucji RP i Konwencji RE”.

Przyjecie konwencji będzie się wiązało z wzrostem wydatków budżetowych w sytuacji deficytu budżetowego. Konwencja gwarantuje świadczenia socjalne dla osób spoza Unii Europejskiej, w tym dla „pochodzących spoza UE mężczyzn podejmujących się kobiecych ról społecznych i posługujących się kobiecymi atrybutami”.

Według konwencji „przemoc wobec kobiet ze względu na gender będzie mogła być uznawana za formę prześladowania oraz podstawę do przyznania ochrony uzupełniającej lub dodatkowej” co oznacza, że na podstawie konwencji każdy transwestyta czy transseksualista, albo sprytny imigrant z trzeciego świata przebrany w sukienkę, będzie miał zapewnione świadczenia socjalne finansowane przez podatników, na takiej samej zasadzie jak mają je dziś uchodźcy z krajów ogarniętych w całości wojną.

Przepisy konwencji zakładają ograniczenie suwerenności Polski. Grupa ekspertów ds. przeciwdziałania przemocy wobec kobiet i przemocy domowej (GREVIO) będzie wydawała ogólne zalecenia dotyczące wdrażania Konwencji, które to będą stawały się normami prawnymi obowiązującymi w Polsce - normami nie uchwalanymi przez polskich prawodawców. Zazwyczaj organy takie narzucają podporządkowanym im państwom różne lewicowe reformy obyczajowe.

Konwencja wprowadza do polskiego prawodawstwa „pojęcie płci społeczno-kulturowej”. Cała konwencja opiera się nie na prawach wynikających z płci biologicznej, ale na prawach wynikających z płci kulturowej - gender. Konwencja „nakazuje Państwom-Stronom uwzględnienie perspektywy gender w toku wdrażania i oceniania skutków Konwencji”.

Według „Analizy projektu ustawy o ratyfikacji Konwencji Rady Europy o zapobieganiu i przeciwdziałaniu przemocy wobec kobiet i przemocy domowej” opublikowanej przez Ordo Iuris nie ma potrzeby wprowadzania takiej konwencji. Polska ma najmniejszy problem z przemocą wobec kobiet w Unii Europejskiej i posiada przepisy chroniące kobiety w wystarczający sposób przed przemocą. Nie ma więc potrzeby zmiany prawa dobrze działającego, na przepisy prawa obowiązujące w krajach UE gdzie przemoc wobec kobiet jest problemem. Dodatkowo konwencja powiela rozwiązania prawne funkcjonujące w polskim prawie.

Konwencja zawiera jawnie fałszywą tezę, że tak zwana „równość płci zmniejsza zagrożenie przemocą, dlatego też zapobieganie przemocy wiąże się z promowaniem równości płci rozumianej jako równość szans kobiet i mężczyzn oraz solidarne i sprawiedliwe dzielenie się prawami i obowiązkami zarówno w życiu rodzinnym, jak i zawodowym” podczas gdy narzucane przez lewicy pod fałszywą banderą równości zmiany obyczajowe odpowiadają za większą przemoc wobec kobiet.

Konwencja przekazuje kompetencje sądów w ręce policji - według konwencji „zakaz zbliżania” ma być wydawany przez policje a nie przez sądy. Co łamie konstytucyjny trójpodział władzy w Polsce i naraża obywateli na nadużycia ze strony policji.

Jan Bodakowski
fot. przewodniczacy.info

Pikieta przeciwko konwencji 18 marca o godzinie 14.00 przed Pałacem Prezydenckim w Warszawie

© WSZYSTKIE PRAWA DO TEKSTU ZASTRZEŻONE. Możesz udostępniać tekst w serwisach społecznościowych, ale zabronione jest kopiowanie tekstu w części lub całości przez inne redakcje i serwisy internetowe bez zgody redakcji pod groźbą kary i może być ścigane prawnie.