Czwartek - J 17, 20-26

W czasie ostatniej wieczerzy Jezus podniósłszy oczy ku niebu, modlił się tymi słowami:

«Ojcze Święty, nie tylko za nimi proszę, ale i za tymi, którzy dzięki ich słowu będą wierzyć we Mnie; aby wszyscy stanowili jedno, jak Ty, Ojcze, we Mnie, a Ja w Tobie, aby i oni stanowili w Nas jedno, aby świat uwierzył, żeś Ty Mnie posłał.

I także chwałę, którą Mi dałeś, przekazałem im, aby stanowili jedno, tak jak My jedno stanowimy. Ja w nich, a Ty we Mnie! Oby się tak zespolili w jedno, aby świat poznał, żeś Ty Mnie posłał i żeś Ty ich umiłował tak, jak Mnie umiłowałeś.

Ojcze, chcę, aby także ci, których Mi dałeś, byli ze Mną tam, gdzie Ja jestem, aby widzieli chwałę moją, którą Mi dałeś, bo umiłowałeś Mnie przed założeniem świata.

Ojcze sprawiedliwy! Świat Ciebie nie poznał, lecz Ja Ciebie poznałem i oni poznali, żeś Ty Mnie posłał. Objawiłem im Twoje imię i nadal będę objawiał, aby miłość, którą Ty Mnie umiłowałeś, w nich była i Ja w nich».

Oto słowo Pańskie.

„…nie tylko za nimi proszę, ale i za tymi, którzy dzięki ich słowu będą wierzyć we Mnie” – jeśli dzięki słowu, można uwierzyć w Jezusa Chrystusa, to zobaczmy jaką słowo ma moc!!!

Słowa to drzwi do prawdy, które jednak mogą być zatrzaskiwane kłamstwem. Kłamstwo jest występowaniem przeciw naturze mowy, bo naturą mowy jest prawda. Słowa mają granice, niejednokrotnie potrzebują potwierdzenia, bo wiara ludzka bywa chwiejna. Stąd za każdymi słowami głosicieli Słowa Boga idzie świadectwo.

Dlatego zaraz dalej Chrystus mówi: „Oby się tak zespolili w jedno, aby świat poznał, żeś Ty Mnie posłał i żeś Ty ich umiłował tak, jak Mnie umiłowałeś.” – zespolić się w jedno to znaczy kochać się, trwać w oddanych relacjach przyjaźni wbrew wadom, upadkom, porażkom. To bycie razem jest największym dowodem na Prawdę głoszonego Słowa o Bogu.

Ludzie poznają Boga w Jego naturze Miłości Trójcy w słowach tych, którzy w takich właśnie relacjach trwają.

Jeden jest powód dobrych relacji, które są w stanie przetrwać najcięższe burze – to jest Miłość Boga. Jego mocą trwamy w relacjach, nigdy własną. Oto świadectwo. Słowo jest wiarygodne, bo trwamy w relacjach Miłości, a trwamy w relacjach Miłości, bo oddajemy to mocy Bożej, a nie własnej – bo de facto coś takiego jak własna ludzka moc nie istnieje. Alleluja!