Prawda o Wniebowzięciu Matki Bożej stanowi dogmat wiary katolickiej, mimo że formalnie ogłoszony całkiem niedawno – w 1950 roku przez papieża Piusa XII w konstytucji apostolskiej Munificentissimus Deus. Ojciec Święty tę prawdę tylko przypomniał, swoim najwyższym autorytetem potwierdził i usankcjonował.

Dogmat ten stwierdza, że po zakończeniu swojego ziemskiego życia Najświętsza Maryja Panna została z ciałem i duszą wzięta do wiecznej chwały.

Przekonanie o tym, że Pan Jezus nie pozostawił ciała swojej Matki na ziemi, ale je uwielbił, uczynił podobnym do swojego ciała w chwili zmartwychwstania i zabrał do nieba, było powszechnie wyznawane w Kościele katolickim. Już w VI wieku cesarz Maurycy (582-602) polecił obchodzić na Wschodzie w całym swoim państwie w dniu 15 sierpnia osobne święto dla uczczenia tej tajemnicy.

Kult Maryi Wniebowziętej był w Kościele bardzo żywy i zdecydowanie wyróżniał się wśród wielu innych. Wystawiono tysiące świątyń pod wezwaniem Matki Bożej Wniebowziętej. W ciągu wieków powstało 8 zakonów pod tym wezwaniem.

Wniebowzięcie NMP jest w Kościele katolickim świętem nakazanym.

Bywają różne nazwy tej uroczystości: Wzięcie Maryi do nieba, Przejście, Zaśnięcie, Odpocznienie Maryi, Matki Bożej Zielnej, Zielna.

Na podst. brewiarz.pl, pl.wikipedia.org, inf. wł.