Ulga za złe długi, a nieuregulowane płatności w terminie

Czym się różni podatek należny od naliczonego?

Podatkiem należnym jest określana wartość podatku wynikająca ze sprzedaży towarów i usług. Jego wartość zależy od tego, w jakiej cenie netto jest sprzedawany towar oraz od stawki podatku VAT. Podatek należny płaci się do urzędu skarbowego po zmniejszeniu o podatek naliczony. Obowiązek podatkowy powstaje dopiero w momencie dostawy towaru lub wykonania usług, a nie wystawienia faktury VAT.

Natomiast podatek naliczony płaci przedsiębiorca z tytułu nabycia towarów oraz usług z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej. Wydatek związany z zakupem musi być potwierdzony zakupem faktury VAT lub deklaracją importową (w przypadku importu).

Którym przedsiębiorcom przysługuje prawo do skorzystania z ulgi na złe długi?

Zgodnie z art. 89a ust. 1 ustawy o VAT przedsiębiorcy, którzy nie otrzymali płatności w określonym terminie, mogą skorzystać z ulgi na złe długi. Ulga za złe długi to rozwiązanie, z którego mogą skorzystać podatnicy, którzy nie otrzymali zapłaty za fakturę VAT lub na podstawie umowy po upływie 90 dni od daty płatności. Ulga daje możliwość pomniejszenia wartości podatku należnego podlegającego wpłacie do urzędu skarbowego. Według obowiązujących przepisów wierzyciel i dłużnik muszą skorygować wartość podatku należnego w pliku pliku JPK_V7 w części deklaracyjnej oraz ewidencyjnej. Inaczej plik powinni wypełnić wierzyciele, natomiast inaczej dłużnicy.

Z ulgi na złe długi mogą skorzystać podatnicy, którzy uprawdopodobnili, że ich wierzytelność nie jest ściągalna tj. nie otrzymali płatności w ciągu 90 dni, ani nie zbyli jej. Dodatkowo wierzyciel, który chce skorzystać z niej powinien spełniać warunki:

1. W dniu wystawienia faktury VAT powinien być czynnym podatnikiem VAT

2. Od daty wystawienia faktury nie mogą minąć 3 lata, licząc od końca roku, w którym dokument został wystawiony.

Czy wierzyciel korzystający z ulgi na złe długi może ująć ją w PIT?

Po zmianie przepisów w 2020 roku ulga na złe długi w PIT powinna być ujęta w Księdze Przychodów i Rozchodów. Ulga na złe długi może powodować zmniejszenie podstawy opodatkowania (lub wykazać stratę) o wartość wierzytelności, która nie została uregulowana przez dłużnika. Wierzyciel powinien ją wykazać w zeznaniu podatkowym składanym za rok, w którym upłynęło 90 dni od terminu płatności należności.

Jakie zobowiązania ma dłużnik, jeśli nie ureguluje płatności w terminie?

Niezależnie od tego, czy wierzyciel poinformuje dłużnika o skorzystaniu z ulgi na złe długi, czy też nie, dłużnik powinien skorygować podatek naliczony od zaległości. Korekta powinna zostać wykazana w pliku JPK_V7, który jest składany za okres, w którym upływa wspomniany termin. Do 1 października 2021 roku korekta nie mogła być dokonana u dłużnika, który był w trakcie postępowania upadłościowego oraz restrukturyzacyjnego. Po tym terminie wierzyciel może dokonać korekty podatku bez względu na to, w jakiej sytuacji jest dłużnik.

Co z ulgą na złe długi, jeśli dłużnik ureguluje należność?

Jeśli dłużnik ureguluje zapłatę po skorygowaniu należnego po stronie wierzyciela, konieczne jest ponowne zwiększenie podstawy opodatkowania oraz kwoty podatku VAT należnego. W przypadku częściowej zapłaty należy proporcjonalnie zwiększyć zapłatę. Ponowne odliczenie podatku może nastąpić dopiero w okresie zapłaty za wierzytelność.