Nie żyje Henry Kissinger

O jego śmierci poinformowała w środę jego firma konsultingowa. Nie podano przyczyny.

Były sekretarz stanu będzie na zawsze związany z prezydentem Richardem M. Nixonem, szczególnie za ich wysiłki w trzech obszarach: wycofanie Ameryki z wojny w Wietnamie, otwarcie stosunków dyplomatycznych z Chinami i zmniejszenie napięć ze Związkiem Radzieckim. Przez kolejne dziesięciolecia praca Kissingera z Nixonem i prezydentem Geraldem Fordem przyniosła mu rolę starszego męża stanu Partii Republikańskiej, jeśli chodzi o politykę zagraniczną.

"Środkowoamerykański zawodowy polityk i urodzony w Niemczech profesor Harvardu", napisał George C. Herring w "America's Longest War" o Nixonie i Kissingerze, "nie mogliby być bardziej różni w pochodzeniu, ale dzielili miłość do władzy i palącą ambicję kształtowania płynnego świata w sposób, który ustanowiłby ich miejsce w historii. Samotnicy i outsiderzy w swoich zawodach, byli być może naturalnie przyciągnięci do siebie ".

W 1973 roku Kissinger podzielił się Pokojową Nagrodą Nobla z Le Duc Tho, swoim północnowietnamskim odpowiednikiem, za wypracowanie porozumienia kończącego wojnę w Wietnamie. Porozumienie, które zostało podpisane 27 stycznia 1973 roku, "przyniosło falę radości i nadziei na pokój na całym świecie", powiedział komitet noblowski.

Jednak Tho odmówił przyjęcia nagrody, mówiąc, że pokój nie jest jeszcze rzeczywistością, a wojna szybko wybuchła ponownie, bez amerykańskich żołnierzy.

Bardziej znaczące w dłuższej perspektywie było "otwarcie" Chin przez Nixona; Kissinger pomógł nawiązać stosunki z tamtejszym rządem komunistycznym. Duet ten skupił się również na "odprężeniu", starając się poprawić stosunki ze Związkiem Radzieckim. Wydarzenia te miały miejsce, gdy Nixon i Kissinger odgrywali się na dwóch komunistycznych supermocarstwach, taktyka, która pomogła również wyciągnąć Amerykę z bagna w Wietnamie.