Nie tak łatwo nakłonić do zabicia dziecka

Brawo obrońcy życia! Polacy są pro – life. Liczne działania Federy dążące do masowego zabijania przez Polki nienarodzonych  dzieci nie przynoszą efektów.

 
„Badania wykazują, że Polacy są coraz bardziej przeciwni aborcji” - stwierdza w rozmowie z działaczką organizacji dziennikarz „Gazety Wyborczej”.

Na to, jakże budujące, stwierdzeni Katarzyna Pobijanek z Federy odparła w niespotykanym, dla osób walczących o prawo do aborcji, stylu. „Ja nie znam nikogo, kto byłby za aborcją. W Federacji wszyscy jesteśmy przeciwko aborcji, ale opowiadamy się za jej dostępnością”.

Czyżby? A co z hasłami typu: „Mój brzuch należy do mnie!”, „Nasze ciała, nasze prawa”? Osoby skandujące je w czasie spotkań „pro – choice” też nie są za zabijaniem nienarodzonych dzieci?

Efektem niesatysfakcjonującej liczby nienarodzonych, zabitych zgodnie z ustawą dzieci jest, według rozmówczyni „GW”, fakt że „po roku 1997 debata aborcyjna została zdominowana przez argumenty konserwatywne” – żali się „Federastka”.

Pobijanek w rozmowie nawiązała do przykładu Hiszpanii, czyli państwa o zbliżonej liczbie ludności i 10 mln kobiet w wieku rozrodczym. „Jeśli w Hiszpanii wykonuje się rocznie 200 tys. zabiegów przerywania ciąży, to można szacować, że w Polsce jest podobnie” – stwierdziła aktywistka Federy. Jednak pani ta zapomniała dodać na jakiej podstawie można owe dane szacować.

649 tzw. legalnych aborcji, w 2011 roku, w Polsce i 200 tys. aborcji rocznie w Hiszpanii. Dla Pobijanek „porównanie tych dwóch liczb daje pojęcie o skali zjawiska i rozmiarów podziemia aborcyjnego”.

7 stycznia minęło 20 lat od przegłosowania przez Sejm ustawy o planowaniu rodziny, ochronie płodu ludzkiego i warunkach dopuszczalności przerywania ciąży. Patrząc przez pryzmat 649 aborcji „Federastka” stwierdziła, że „ta ustawa to nie kompromis, a kompromitacja”.

Trafniej wyniku głosowania Sejmu z 1993 roku aktywistka skomentować nie mogła. Bo czym innym niż „kompromitacją” jest „legalne” odbieranie człowiekowi życia…

Agata Bruchwald