Nie żyje Jadwiga Kaczyńska

 

Jadwiga Kaczyńska urodziła się 31 grudnia 1926 roku w Starachowicach (woj. świętokrzyskie). W czasie okupacji niemieckiej pełniła służbę na Kielecczyźnie jako sanitariuszka Szarych Szeregów. W jednym z wywiadów wspominała, jak trudne zadania musiała wykonywać: - My, dziewczyny, miałyśmy za zadanie ratować chłopców z lasu. Do dziś pamiętam robactwo, jakie wyciągałyśmy z ich ran. Straszne.

 

Nosiła wtedy pseudonim „Bratek”. W drużynie im. Emilii Plater należała do zastępu „Zioło”. Od 1944 roku pracowała na oddziale chirurgii starachowickiego szpitala. Po zakończeniu wojny w 1946 r. ukończyła I Liceum Ogólnokształcące im. Tadeusza Kościuszki w Starachowicach.

 

Dwa lata później wyszła za Rajmunda Kaczyńskiego - porucznika Armii Krajowej, uczestnika powstania warszawskiego, którego poznała podczas jednego z przyjęć na Politechnice Warszawskiej.

 

W 1949 roku urodziła synów (bliźnięta) - Jarosława i Lecha. Przy porodzie asystowała jako położna matka Tadeusza Gajcego. Matkami chrzestnymi chłopców zostały siostry bliźniaczki Ludwika i Zofia Woźnickie, które ocalały w warszawskim getcie.

 

Jadwiga Kaczyńska po ukończeniu studiów polonistycznych od 1953 roku pracowała w Instytucie Badań Literackich PAN i jako nauczycielka języka polskiego. Jest autorką kilku publikacji: „Leon Kruczkowski. Monografia bibliograficzna” (1992), „Jan Józef Lipski. Monografia bibliograficzna” (2001), „Moja prawdziwa historia” (2004).

 

Była także współautorką „Słownika pseudonimów pisarzy polskich XV wieku” (1994). Napisała także przedmowę do wydania „Niemców” Leona Kruczkowskiego z 1983 roku.

 

W jej domu na warszawskim Żoliborzu było zawsze sporo czasu na lekturę. Matka zachęcała Jarosława oraz Lecha Kaczyńskich do sięgania także po dzieła Romana Dmowskiego. - Wtedy czytałem namiętnie Romana Dmowskiego, byłem zafascynowany „Polityką polską i odbudową państwa” - wspominał Jarosław Kaczyński.