Zgromadzenie Ducha Świętego (duchacze) zostało założone w 1703 r. Jego głównym celem jest głoszenie Dobrej Nowiny i zakładanie Kościoła tam, gdzie jeszcze go nie ma. Polska prowincja została założona w 1921 r. w Bydgoszczy, m.in. z inicjatywy o. Pawła Barańskiego, więźnia niemieckich obozów zagłady. Paweł Barański przyszedł na świat 7 grudnia 1885 r. w Janowie Miejskim, obecnie dzielnicy Mysłowic, na Górnym Śląsku. Po ukończeniu miejscowej szkoły powszechnej wyjechał do Belgii do gimnazjum prowadzonego przez Zgromadzenie Ducha Świętego. Następnie wstąpił do Seminarium Ducha Świętego w Chevilly pod Paryżem, gdzie w 1910 r. otrzymał święcenia kapłańskie. Wstąpił do nowicjatu, a po jego ukończeniu i złożeniu ślubów zakonnych został wysłany przez przełożonych do Sierra Leone. W 1911 r. dotarł do miejscowości Pujehun, gdzie misja posiadała tylko prowizoryczną kaplicę. Przez kilka lat ewangelizował mieszkańców zachodniej Afryki, wybudował kościół oraz szkołę, a potrzebną do tego cegłę wypalał sam. Od 1914 r. samotnie przez 5 lat kierował misją. Jego praca jako ewangelizatora i budowniczego została doceniona przez brytyjskiego gubernatora oraz biskupa wikariatu apostolskiego Sierra Leone. W 1919 r. wrócił do Europy. Przebywał na urlopie w Szwajcarii, by później udać się na Górny Śląsk, gdzie wziął udział w plebiscycie. W 1921 r. wyjechał do Bydgoszczy, gdzie wraz z innymi zakonnikami pomagał w prowadzeniu sierocińca. Po utworzeniu Niższego Seminarium Zgromadzenia Ducha Świętego uczył w nim języka francuskiego i biologii, pełniąc jednocześnie funkcję ekonoma. W 1928 r. objął urząd magistra nowicjatu, który pełnił aż do otwarcia kolejnego domu zakonnego w Puszczykowie 5 lat później. W 1937 r. został przeniesiony do Chełmszczonki–Włóki, gdzie zajmował się zakonnym gospodarstwem rolnym. W czasie okupacji, mimo wstawiennictwa okolicznej ludności niemieckiej, w połowie listopada 1939 r. został aresztowany i internowany w więzieniu karnym w Koronowie. W styczniu 1940 r. w grupie 50 współwięźniów został wysłany do obozu w Stutthofie, a trzy miesiące później do Sachsenhausen. 14 grudnia 1940 r. przewieziono go do obozu w Dachau. Jako chory został przeznaczony do zagazowania. Zmarł 16 lipca 1942 r., przed wywiezieniem w tzw. transporcie inwalidów do komory gazowej w Linzu. Ciało spalono w krematorium. O. Paweł Barański jest jednym z 122 Sług Bożych, wobec których w 2003 r. rozpoczął się proces beatyfikacyjny drugiej grupy polskich męczenników z okresu II wojny światowej.