MEDYTACJE EWANGELICZNE Z DNIA 16 lipca 2016 r.

  Sobota - Mt 12, 14-21 Faryzeusze wyszli i odbyli naradę przeciw Jezusowi, w jaki sposób Go zgładzić. Gdy Jezus dowiedział się o tym, oddalił się stamtąd. A wielu poszło za Nim i uzdrowił ich wszystkich. Lecz im surowo zabronił, żeby Go nie ujawniali. Tak miało się spełnić słowo proroka Izajasza: «Oto mój Sługa, którego wybrałem, umiłowany mój, w którym moje serce ma upodobanie. Położę ducha mojego na Nim, a On zapowie prawo narodom. Nie będzie się spierał ani krzyczał, i nikt nie usłyszy na ulicach Jego głosu. Trzciny zgniecionej nie złamie ani knota tlejącego nie dogasi, aż zwycięsko sąd przeprowadzi. W Jego imieniu narody nadzieję pokładać będą». Oto słowo Pańskie. Narada PRZECIW komuś… To coś okrutnego. Jeśli musimy, dla dobra rozmawiać o jakimś działaniu ludzkim, bo widzimy że nie do końca jest słuszne i może przynieść realną szkodę, to taka „narada” jest ze swej natury bardzo trudna. Na przykład złość, która się w nas pojawia jest de facto niebezpieczną pokusą, aby rozmawiać nie o problemie, ale właśnie przeciw komuś. Staje się wtedy ocenianiem. Wymaga to bardzo mocno pokory i mądrości oraz oddawania spraw Bogu samemu za każdym razem. On zawsze pokaże rozwiązanie. My jesteśmy na to zbyt grzeszni, aby umieć rozeznawać sprawy doskonale. Nie wolno jednak nigdy naradzać się przeciw komuś. To zawsze niesie w sobie znamiona zagłady i zabija, choć nie wprost. A Jezus, tę sytuację przyjął na Siebie, choć w ani jednej rzeczy nigdy nie zawinił. Nie zmarnował nic z dobra w ani jednej sytuacji, w jakiej się znalazł! Nie manipulował, nie stosował krzywdzących intryg, nie zrobił nic, co trzeba by było powstrzymywać! A jednak naradzali się przeciw Niemu, i to od razu w taki sposób, aby Go zgładzić! Każdy kto był kiedykolwiek w sytuacji niesprawiedliwego osądu ludzkiego (a każdy osąd ludzki ma w sobie znamiona błędu) może być pewien, że Chrystus jest z nim bardzo blisko. Współodczuwa z nim i go rozumie. Chrystus nie potrafi nie kochać. A zatem ci, którzy naradzali się przeciw Niemu, to byli Jego ukochani ludzie! Może i nam się zdarzyć, że ci, których kochamy, z jakiś powodów nas odrzucą i osądzą. Ale nigdy nie zrobi tego Jezus Chrystus i Maryja! Nigdy! Trzcina nadłamana to ukochane dziecko Boga Ojca, a każdy człowiek prędzej czy później jest po prostu… nadłamany. Sami jednak też musimy być czujni, aby radzić o sprawach, a nie przeciw człowiekowi, bo granica jest chytrze cieniutka!   Katarzyna Chrzan