„Swoje życie poświęcam, żeby siostry mogły wrócić”. Wspomnienie bł. Marii Teresy Kowalskiej

Przyszła błogosławiona przyszła na świat 1 stycznia 1902 r. w Warszawie, w zateizowanej rodzinie. Jej ojciec i brat byli zaangażowani w gwałtownie rozwijający się ruch socjalistyczny. Uduchowiona od najmłodszych lat, jako nastolatka przystąpiła do Komunii św., a później przyjęła bierzmowanie. Należała do licznych organizacji skupiających wiernych, m.in. Bractwa Serca Jezusowego, Arcybractwa Straży Honorowej, Apostolstwa Chorych oraz kilku innych. W 1923 r. wstąpiła do klasztoru kapucynek w Przasnyszu. Po rozpoczęciu nowicjatu przyjęła imię Maria Teresa od Dzieciątka Jezus. Śluby wieczyste złożyła w 1928 r. W klasztorze pełniła obowiązki furtianki, zakrystianki, bibliotekarki oraz mistrzyni nowicjatu. W opinii sióstr była osobą wrażliwą i delikatną, cechowała ją cierpliwość i opanowanie. Swoje obowiązki wypełniała gorliwie, z poświęceniem i radością. W czasie niemieckiej okupacji, na początku kwietnia 1941 r., wraz z pozostałymi siostrami z domu zakonnego w Przasnyszu została aresztowana przez gestapo, a następnie umieszczona w obozie koncentracyjnym w Działdowie. Wkrótce ciężko zachorowała na gruźlicę, w maju przeżyła ciężki krwotok. Świadoma bliskiej śmierci mówiła: „Ja stąd nie wyjdę, swoje życie poświęcam, żeby siostry mogły wrócić”. Zmarła 25 lipca 1941 r., pochowano ją w jednej ze zbiorowych mogił niedaleko Działdowa. Jej ciała nigdy nie odnaleziono. Niespełna dwa tygodnie później pozostałe mniszki zostały zwolnione z obozu i przewiezione w okolice Suwałk. Wszystkie dotrwały do końca okupacji a po wojnie powróciły do domu zakonnego w Przasnyszu. W czerwcu 1999 r. siostra Maria Teresa od Dzieciątka Jezus została beatyfikowana przez papieża Jana Pawła II w gronie 108 błogosławionych męczenników II wojny światowej. Błogosławiona jest patronką tych, którzy doceniając skarb wiary, modlą się i cierpią za swoich bliskich, którzy tę wiarę utracili lub od niej odchodzą. Źródło: franciszkanie.pl, kapucynkiostrow.pl