Iran rozwija program broni rakietowej

Zwiększyła się liczba irańskich rakiet zdolnych przenosić broń jądrową.

Raport NCRI odnotował, że ponownie otwarto 12 fabryk broni. Zdaniem analityków dowodzi to, że Iran zmierza ku rozwojowi broni jądrowej. Iran w 2013 podjął rozmowy z Chinami, Francją, Rosją, Zjednoczonym Królestwem, Unią Europejską, USA w sprawie energii jądrowej. Podpisany 14 czerwca 2015 dokument głosił, że program nuklearny Iranu będzie wyłącznie pokojowy. Od 18 października 2015 porozumienie weszło w życie. Raport NCRI wskazuje, że wraz z podpisaniem Joint Comprehensive Plan of Action Teheran rozpoczął się rozwój rakiet. John Kerry 16 stycznia 2016 w akcie weryfikacji IAEA potwierdził, że Międzynarodowa Agencja Energii Atomowej uznała, iż Iran przestrzega wytycznych Joint Comprehensive Plan of Action.

Informacje wywiadowcze ze środka Ministerstwa Obrony, Korpusu Strażników Rewolucji Islamskiej oraz Ludowej Organizacji Mudżahedinów wskazały, że armia zgłosiła zapotrzebowanie do sił powietrznych odnośnie do programu rakietowego. Skutkiem tego było utworzenie centrów i logistyki w ramach Korpusu Strażników Rewolucji Islamskiej. Osobą odpowiedzialną stał się Amir Ali Hajizadeh, generał brygady i dowódca sił powietrznych.

Źródła w Ludowej Organizacji Mudżahedinów ukazały, że skala projektu jest większa niż przewidywano. Iran zbudował 42 centra związane z produkcją, testowaniem, zdolne też do wystrzeliwania rakiet. Dane ujawniły szczegóły czterech z nich. Informacje z Ludowej Organizacji Mudżahedinów wskazały, że dwa centra są miastami ukierunkowanymi na rozwój broni rakietowej.

Wzorem dla Iranu okazała się Korea Północna. Eksperci z Pjongjangu pomogli w tworzeniu podziemnych fabryk i tuneli. Tutaj jest składowana i rozwijana broń. Eksperci z Korei Północnej przeszkolili na eksperta ds. rakiet Alhemdiego Garrisona w południowowschodnim Teheranie.

Więzi między tymi krajami zawęziły się. Eksperci z Korei Północnej posiadają rezydencję w Grupie Zbrojeniowej Przemysłu Rakietowego Hemmat na ulicy Damavand w Azmayesh. Tym sposobem Iran docenił, że pozyskał od nich informację o głowicach bojowych i systemach sterowania. Korpus Strażników Rewolucji Islamskiej wysyłał również delegatów na szkolenia i wymianę technologiczną do Korei Północnej też po 2013 roku.

Irańska opozycja stworzyła mapę i zebrała fotografię fabryk. Wedle ich ustaleń 27 centrów podlega Siłom Powietrznym w ramach Korpusu Strażników Rewolucji Islamskiej m. in. pod osłoną gór. Kwatera główna sił rakietowych znajduje się w garnizonie Garrison w regionie Chitgar. W południowym Semnanie i południowym Varaminie oraz nad jeziorem Qom odbywają się testy. Centra dzielą się na wielofunkcyjne z obsługą, magazynami i ośrodkami szkoleniowymi. Obok nich 25 wskazanych miejsc służy do przechowywania rakiet, a 13 do wystrzeliwania pocisków. Z kolei w ośmiu trwa szkolenie i przygotowanie brygad rakietowych. Rakiety średniego zasięgu są umieszczone na zachodzie kraju. Centra wystrzeliwania rakiet są wycelowane na Zatokę Perską i Zatokę Omańską. Uzyskane dane wskazują, że Iran myśli o wykorzystaniu rozwijanej broni na południowych i zachodnich granicach państwa.

Największe centrum rakietowego znajduje się w górach obok miasta Semnan. Współpracuje ono z SPND (Sazmane Pazhoujeshhhaye Novin-e Defa 'i, w tłumaczeniu Organizacji Obronnych Innowacji i Badań), rozwijającą broń jądrową w Iranie. Na czele programu jądrowego stoi doktor Hassan Mohseni. W centrum Semnan raz w tygodniu generała Mustafa Siri spotyka się z nim.

Obok miasta Lar znajduje się Centrum Rakietowe rozwijane pod ziemią, znane też jako "rakietowe miasto". Znów na terenie garnizonu Ali Garrison w Khorramabadzie wystrzeliwane są rakiety Shahab 3 zdolne do przenoszenia głowicy bojowej o masie 1200 kg (w tym chemicznej i jądrowej). Trwa tutaj rozbudowa infrastruktury.

W ramach ośmiu grup zbrojeniowych Irańczycy produkują paliwo (Hemmat, Bakeri), części (Ya Mahdi Industries), rakiety przeciwlotnicze (Air Defense Industries), wyrzutnie rakiet (Parts Menafacturing), materiały i wyposażenie (Sanam Industries, odpowiedzialne też za produkcję telewizorów i pralek) oraz rozwijają elektronikę i systemy naprowadzania i nawigacji (Fajr Industrial).

Iran dostarcza rakiety Fateh 110, Saeqeh, Nazeat i Zelzal do Syrii, Libanu, Jemenu, Iraku i Afganistanu. Współpracownik Fobres Heshmat Alavi odnotował: "wielka część ich [irańskiego] programu jądrowego uruchomiona jest przez aparat wojskowy. Nawet tak zwany cywilny aspekt zabiegów nuklearnych Teheranu jest pod militarną kontrolą".

Jacek Skrzypacz