Babcia w Powstaniu Warszawskim walczyła z faszystami? Mogła to zrobić tylko służąc w niemieckiej armii

Przedstawiciele groteskowej opozycji kilkukrotnie usiłowali zakłócić różne patriotyczne uroczystości – odsłonięcie pomnika rotmistrza Pileckiego, marsz ku czci ofiar Powstania Warszawskiego, marsz ku czci bohaterów 1920 roku. Wszystko to pod sztandarem walki z faszyzmem. Antyfaszyzm został powołany do życia przez Lenina i bolszewików na początku lat dwudziestych XX wieku, prawie dwie dekady przed II wojną światową i zbrodniami nazistów. Powstanie antyfaszyzmu nie miało nic wspólnego z ludobójstwem dokonanym przez narodowych socjalistów z Niemiec. Powodem powołania przez komunistów antyfaszyzmu było to, że we Włoszech faszyści (ruch stworzony przez byłego socjalistę Benito Mussoliniego) stał się dla komunistów konkurencją w walce o robotniczy elektorat. Faszyści postulowali ingerencję państwa we wszystkie dziedziny życia i zapewnili proletariatowi przywileje socjalne. Dla robotników oferta faszystów była atrakcyjniejsza od oferty komunistów chcących zniszczyć włoską tożsamość. Faszyści, odmiennie od komunistów, nie chcieli włoskiej kultury, rodzin, kościoła, państwa narodowego, likwidowania własności prywatnej. Faszyści zyskiwali poparcie Włochów, bo zbudowali państwo opiekuńcze i zapewnili Włochom rozwój gospodarczy. Pod hasłem antyfaszyzmu komuniści wierni sowietom, bolszewii, Leninowi i Stalinowi, wszystkich swoich przeciwników politycznych nazywali faszystami – wszystkich od trockistów, przez socjaldemokrację, aż do chadecji i narodowców. Faszystą był każdy kto nie był komunistą, i to takim, który był wierny Moskwie. Dziś w Warszawie przeciwko patriotycznym uroczystościom organizowanym przez przez młodych ludzi z Młodzieży Wszechpolskiej czy ONR, protestują pod banderą antyfaszyzmu emeryci z groteskowej opozycji. Wśród emerytek-antyfaszystek popularne było stwierdzenie, że walczą z faszyzmem bo ich babcie walczyły z faszystami podczas Powstania Warszawskiego. Problem z babcią walczącą z faszystami podczas Powstania Warszawskiego polegał na tym, że w sierpniu 1944 faszyści byli wrogami nazistów. Faszystowskie Włochy włączyły się do wojny po stronie Niemiec w czerwcu 1940 roku. Jednak już we wrześniu 1943 r. porzuciły Niemców i przyłączyły się do aliantów (Amerykanów, Brytyjczyków i Francuzów). Stało się to po tym, jak Wielka Rada Faszystowska w lipcu 1943 odebrała władzę Benito Mussoliniemu. Skutkiem decyzji faszystów było to, że faszystowscy włoscy żołnierze trafili do niemieckich obozów jenieckich, a teren faszystowskich Woch, nad którym mieli kontrolę Niemcy znalazł się pod niemiecką okupacją. Faszyści w sierpniu 1944 byli już od roku wrogami nazistowskich Niemiec. W czasie Powstania Warszawskiego, Niemcy mieli za wrogów Polaków i... włoskich faszystów, więc w czasie Powstania Warszawskiego można było z faszystami walczyć tylko w szeregach armii niemieckiej. Jan Bodakowski