Ks. Kazimierz Smoroński - założyciel czasopisma „Homo Dei”

Był absolwentem rzymskiego Biblicum i wykładowcą w seminariach redemptorystów. Pełnił także funkcję redaktora miesięcznika „Chorągiew Maryi” i był założycielem czasopisma dla duchowieństwa „Homo Dei”. Zmarł 21 maja 1942 r. w niemieckim obozie koncentracyjnym w Oświęcimiu.

Kazimierz Smoroński urodził się 18 lutego 1889 r. w Nowym Rybiu pod Limanową w Małopolsce. Uczęszczał do gimnazjów w Nowym Sączu, a następnie w małym seminarium oo. redemptorystów w Tuchowie.

W 1905 rozpoczął nowicjat w Mościskach, rok później złożył śluby zakonne. W polskiej prowincji redemptorystów w Maksymówce studiował teologię i filozofię. W 1911 r. otrzymał święcenia kapłańskie. Edukację kontynuował w Papieskim Instytucie Biblijnym.

Po wybuchu I wojny światowej udał się do Wiednia, gdzie służył jako kapelan w szpitalach wojskowych. Był także wolnym słuchaczem na Uniwersytecie Wiedeńskim, uczęszczając na wykłady z zakresu Pisma Świętego. W połowie 1915 r. powrócił do kraju. W seminarium redemptorystów w Maksymówce wykładał biblistykę, język hebrajski i grekę.

W 1921 r. został przeniesiony do seminarium w Tuchowie, gdzie pracował jako profesor-wykładowca. W roku akademickim 1923/1924 r. dokończył studia w Rzymie, uzyskując stopień licencjata nauk biblijnych.

Po powrocie do Tuchowa, prócz pracy duszpasterskiej i naukowej, rozpoczął działalność publicystyczną i wydawniczą. Jego artykuły pojawiały się w m.in. „Przeglądzie Katolickim”. Od 1927 r. był redaktorem czasopisma „Chorągiew Maryi”. W 1932 r. został założycielem i pierwszym redaktorem czasopisma dla duchowieństwa „Homo Dei”.

Prowadził bibliotekę seminaryjną. Dzięki jego zaangażowaniu księgozbiór wzbogacił się o dalsze cenne dzieła, wydawnictwa i czasopisma. Organizował bractwa i stowarzyszenia religijne oraz propagował liczne dzieła misyjne.

Po wybuchu II wojny światowej brał udział w akcji ratowania Żydów z Siedlisk koło Tuchowa. Prowadził w tym czasie liczną korespondencję ze współbraćmi i uczonymi z zagranicy, w której informował o trudniej sytuacji w Generalnym Gubernatorstwie.

Działalność ta sprowadziła na niego konsekwencję w postaci aresztowania przez gestapo, które nastąpiło na początku lutego 1942 r. Początkowo więziono go w Tarnowie, gdzie został ciężko pobity. W połowie kwietnia został wywieziony do Oświęcimia.

W obozie przydzielono go do ciężkiej pracy. Razem z innymi więźniami musiał ciągnąć biegiem wielki walec do ubijania drogi. Ponownie pobity, trafił do obozowego szpitala. Zmarł w nocy z 21 na 22 maja 1942 r. „z powodu dojścia wody do serca”. Ciało spalono w krematorium.

Ks. Kazimierz Smoroński jest jednym z 122 Sług Bożych, wobec których w 2003 r. rozpoczął się proces beatyfikacyjny drugiej grupy polskich męczenników z okresu II wojny światowej.

opr. Paweł Brojek
Źródło: meczennicy.pelplin.pl

© WSZYSTKIE PRAWA DO TEKSTU ZASTRZEŻONE. Możesz udostępniać tekst w serwisach społecznościowych, ale zabronione jest kopiowanie tekstu w części lub całości przez inne redakcje i serwisy internetowe bez zgody redakcji pod groźbą kary i może być ścigane prawnie.