5 września 1997 r., w opinii świętości, odeszła Matka Teresa. Jej pogrzeb, 13 września 1997, decyzją władz Indii, miał oprawę należną osobom o najwyższej randze w państwie. Bł. Jan Paweł II w 2003 roku ogłosił ją błogosławioną.

 
Agnes Gonxha Bojaxhiu, bo tak właściwie brzmi imię i nazwisko Matki Teresy, urodziła się 26 sierpnia 1910 r. w Skopje (dzisiejsza Macedonia) w rodzinie albańskiej. Została ochrzczona następnego dnia i ten dzień obchodziła później jako swoje urodziny. Mając 18 lat wstąpiła do irlandzkiego zgromadzenia loretanek i wyjechała do Indii. W 1937 r. złożyła śluby wieczyste, przyjmując imię Teresa.
 
W 1946 r., podczas pobytu w Indiach, zakonnica zetknęła się z wielką biedą w Kalkucie. Wtedy też postanowiła założyć nowy instytut zakonny, który zająłby się opieką nad najuboższymi. Po 20 latach życia zakonnego (1948 r.) postanowiła opuścić mury klasztorne. Chciała pomagać biednym i umierającym w slumsach Kalkuty. Przez dwa następne lata oczekiwała na decyzję władz kościelnych, by móc założyć własne Zgromadzenie Misjonarek Miłości i zamienić habit na sari- tradycyjny strój hinduski.
 
Nowe zgromadzenie zostało zatwierdzone, przez arcybiskupa Kalkuty Ferdinanda Periera na prawie diecezjalnym, 7 października 1949 r. 12 pierwszych sióstr zgromadzenia, po odbyciu nowicjatu, 12 kwietnia 1953 r. złożyło pierwszą profesję zakonną. Z kolei Teresa złożyła profesję wieczystą jako Misjonarka Miłości. 1 lutego 1965 r. zgromadzenie otrzymało zatwierdzenie przez Stolicę Apostolską. Misjonarki Miłości prowadzą w Indiach i na całym świecie sierocińce, domy dla chorych i umierających.
W ciągu długiego życia Matka Teresa przemierzała niezmordowanie cały świat, zakładając placówki swej wspólnoty zakonnej i pomagając na różne sposoby najuboższym i najbardziej potrzebującym. W 1963 r. założyła także męską wspólnotę czynną Braci Misjonarzy Miłości. W 1968 r. papież Paweł VI poprosił Matkę Teresę o przysłanie sióstr z jej zgromadzenia do Rzymu do opieki nad biedakami. W 1976 r. Matka Teresa utworzyła wspólnotę kontemplacyjną dla sióstr i braci.

Matka Teresa otrzymała wiele nagród i odznaczeń międzynarodowych, m.in. Pokojową Nagrodę Nobla w 1979 r. Dzięki temu wiele krajów otworzyło drzwi dla sióstr. Papież Paweł VI nagrodził ją Nagrodą Pokoju papieża Jana XXIII "za pracę na rzecz ubogich, obraz chrześcijańskiej miłości i wysiłki na rzecz pokoju". W 1976 r. otrzymała nagrodę „Pacem in terris”. Na wniosek włoskich dzieci została Kawalerem Orderu Uśmiechu (1996).

W Polsce Matka Teresa z Kalkuty gościła wielokrotnie. Misjonarki Miłości służbę w naszym kraju podjęły w 1983 r.. Podczas swoich wizyt zakonnica witana była przez hierarchów Kościoła i tłumy wiernych. Przyjmowała śluby swoich sióstr, odwiedzała prowadzone przez nie domy i otwierała nowe. Spotkać ją można było też wśród bezdomnych na Dworcu Wschodnim czy u więźniów na Służewcu w Warszawie. W 1993 r. przyjęła doktorat honoris causa Uniwersytetu Jagiellońskiego. Dyplom wręczył jej rektor Uniwersytetu; uroczystość odbyła się jednak nie w murach krakowskiej uczelni, ale w Warszawie, w pomieszczeniu, które na co dzień służy jako stołówka dla najuboższych.

Obecnie w ponad 560 domach w 130 krajach pracuje prawie 5 tys. sióstr. Gałąź męska zgromadzenia liczy ok. 500 członków w 20 krajach. W Polsce zgromadzenie jest obecne od 1983 r. Strojem zakonnym sióstr jest białe sari z niebieskimi paskami na obrzeżach.

Bezpośrednią przyczyną śmierci Matki Teresy był zawał serca. Odeszła w opinii świętości w macierzystym domu swego zgromadzenia w Kalkucie.

Na prośbę wielu osób i organizacji Jan Paweł II już w 1999 r., a więc zaledwie w 2 lata po jej śmierci, wydał zgodę na oficjalne rozpoczęcie procesu beatyfikacyjnego, chociaż przepisy kościelne wymagają minimum 5 lat na podjęcie takich działań. Proces ten na szczeblu diecezjalnym zakończono już w 2001 r. Beatyfikacji Matki Teresy dokonał w ramach obchodów 25-lecia swojego pontyfikatu Jan Paweł II dnia 19 października 2003 r.

Agata Bruchwald
brewiarz.katolik.pl
fot. Wikimedia Commons