Poniedziałek -Mt 5, 38-42.

Jezus powiedział do swoich uczniów:

«Słyszeliście, że powiedziano: „Oko za oko i ząb za ząb”! A Ja wam powiadam: Nie stawiajcie oporu złemu. Lecz jeśli cię kto uderzy w prawy policzek, nadstaw mu i drugi! Temu, kto chce prawować się z tobą i wziąć twoją szatę, odstąp i płaszcz! Zmusza cię kto, żeby iść z nim tysiąc kroków, idź dwa tysiące! Daj temu, kto cię prosi, i nie odwracaj się od tego, kto chce pożyczyć od ciebie».

Oto słowo Pańskie.

Bóg nie chce cierpienia człowieka. Jak więc rozumieć te słowa? Nadstawić drugi policzek… nie stawiać oporu złemu… iść przymuszonym… i największe – odstąpić płaszcz…

Dlaczego odstępowanie płaszcza jest najtrudniejsze? Bo w tamtych czasach i na tamtej ziemi, gdzie było to wypowiedziane, oznaczało to śmierć. Płaszcz był gwarantem przetrwania zimnej nocy. To symbol ochrony życia. I mamy go oddać?...

Zwróćmy jednak uwagę, KTO mówi te słowa?

Takie słowa może powiedzieć do człowieka tylko Bóg! A zatem rozeznawanie każdej sytuacji naszego życia znów stoi w punkcie mojej relacji z Jezusem Chrystusem. To od Niego mam usłyszeć te słowa, a nie od kogokolwiek! Jeśli Jezus Chrystus w konkretnej sytuacji daje mi takie słowo, to znaczy że On wie, iż da mi wszystko, aby Jego misja we mnie się dokonała.

Wszystkie te zadania całkowicie przerastają człowieka, ale nie przerastają Chrystusa, który jest w człowieku. Jeśli więc jest sytuacja, w której ktoś nas uderza w policzek, a Chrystus wyraźnie daje znaki aby nadstawić drugi, to znaczy że On wie dlaczego i On kieruje Miłością, a nie ja ze swoimi czasem iluzorycznymi wyobrażeniami!

Jezus Chrystus pozwala się uderzać, ale podczas uderzenia zadaje pytanie: „Dlaczego Mnie bijesz?”

To bardzo ważne pytanie, które zawsze musimy usłyszeć, gdy na różne sposoby uderzamy jakiegoś człowieka. Bo uderzamy, być może nawet nie widząc o tym.

Będąc w bliskiej relacji z Chrystusem zobaczymy uderzenia, których sami jesteśmy autorami. Ta Prawda nas wyzwoli, a wolni będziemy od… uderzania kogokolwiek. I jeszcze więcej uczynimy, jeśli tylko pozwolimy sobie na słuchanie głosu Chrystusa.

Fot. www.parafia.chrobierz.info