Czwartek - Mt 11, 28-30 W owym czasie Jezus przemówił tymi słowami: «Przyjdźcie do Mnie wszyscy, którzy utrudzeni i obciążeni jesteście, a Ja was pokrzepię. Weźcie moje jarzmo na siebie i uczcie się ode Mnie, bo jestem łagodny i pokorny sercem, a znajdziecie ukojenie dla dusz waszych. Albowiem jarzmo moje jest słodkie, a moje brzemię lekkie». Oto słowo Pańskie. Jeśli mamy przyjść do Jezusa wszyscy, to znaczy wszyscy bez wyjątku! Kto nie dotyka trudu, czy nie poznaje swojego obciążenia, ten najprawdopodobniej stosuje coś zastępczego dla swego rozeznania, dla zmysłów, uczuć, wyobraźni, pragnień… W ten sposób prawdę o sobie zastępuje się kolejnymi bożkami, które prędzej, czy później się wyczerpują. Jeśli dotykamy jakiegoś trudu, jakiegoś konkretnego obciążenia, to nie jest wcale powód, aby przed tym uciekać. Nie jest w tym nic nienormalnego. Świat po grzechu pierworodnym jest dotknięty obciążeniem. Takim wewnętrznym pęknięciem w naszej istocie, które sprawia nam trud. Gdyby tak nie było, Chrystus nie przychodziłby na ziemię, aby uwalniać ludzi, bo nie miałby od czego. Co jednak mamy czynić my? Dotyka nas jakieś trudne uczucie, nieistotne jakie. Może to być gniew, zazdrość, zniechęcenie, apatia… Cokolwiek, co jest dla nas trudne. Wszystkie te odczuwania są dla nas konkretną informacją o czymś, co dzieje się w nas i jest ważne. Powinniśmy wejść w to, co odczuwamy i szukać przyczyn tego stanu, ale sami możemy się zagubić w tych poszukiwaniach i jeszcze bardziej poddać zniechęceniu i rozpaczy, a to dla człowieka jest zawsze katastrofalne. My mamy w to wchodzić ale poddawszy się prowadzeniu Ducha Świętego i w bardzo konkretnym akcie wtulenia się w Jezusa Chrystusa. Wtedy dzieje się to, o czym mówi sam Chrystus: Ja was pokrzepię! Nie ma poza Chrystusem wyjaśnienia dla naszych przeżyć i trudów. Nie ma ukojenia i ulgi dla naszych obciążeń poza Chrystusem! Po prostu nie istnieje! A w Nim zobaczymy jak głęboki wymiar ma każde nasze doświadczenie, które jest zanurzone w wieczności. Przylgnięcie do Chrystusa każdym przeżyciem to doświadczanie łagodności i słodyczy. Poza Nim są tylko pozory ulgi. Tylko pozory!