Wtorek- Łk 10, 38-42.

Jezus przyszedł do jednej wsi. Tam pewna niewiasta, imieniem Marta, przyjęła Go do swego domu. Miała ona siostrę, imieniem Maria, która siadła u nóg Pana i przysłuchiwała się Jego mowie.

Natomiast Marta uwijała się koło rozmaitych posług. Przystąpiła więc do Niego i rzekła: «Panie, czy ci to obojętne, że moja siostra zostawiła mnie samą przy usługiwaniu? Powiedz jej, żeby mi pomogła».

A Pan jej odpowiedział: «Marto, Marto, troszczysz się i niepokoisz o wiele, a potrzeba mało albo tylko jednego. Maria obrała najlepszą cząstkę, której nie będzie pozbawiona».

Oto słowo Pańskie.

Marta poznała piękno relacji z Chrystusem – to jest czysta Miłość bez oczekiwań. Czysta Miłość, która polega na tym, że Chrystus uniża się i stawia to, co dobre dla ludzi, dla Marty, dla każdego, ponad własne dobro. Oddaje życie za Martę, Marię, za Ciebie i za mnie, za każdego.

Tymczasem dokładnie każda z osób walczących o prawo do aborcji nie zobaczyła tej najgłębszej prawdy. Odrzuciły, czy nie wykazały zainteresowania tym, że Ktoś realnie oddał za nich Swoje życie! Właśnie dlatego, że Chrystus pozwolił Siebie samego umęczyć, każdy marsz może zostać zawrócony. Jest czas! Nie wiemy ile go zostało, bo każdy ma całkowicie inne losy. Ale można wrócić.

A jednak człowiek, za którego Syn Boga oddał życie, sam walczy o odbieranie życia komuś innemu! Przecież to jest absurd!

Jezus Chrystus nie zniechęca się i… po prostu kocha. Nie jest naiwny, naiwne są czarne postacie wczorajszego dnia, które same nawet nie wiedzą, czyje polecenie wykonują.

Jezus Chrystus ma najpełniejszą świadomość tego, co się prawdziwie wczoraj zadziało. I wciąż nie zniechęca się i kocha każdą i każdego. Płacze i… kocha. Jezus Chrystus jest prawdziwie stęskniony za zagubionymi, którzy wczoraj radowali się ze swego zagubienia! Kiedy powrócą do własnej godności, którą podarował człowiekowi Bóg, na swój obraz i podobieństwo?

Trzeba dużego wstawiennictwa, aby nikt nie był pozbawiony najlepszej cząstki, nawet jeśli jeszcze nie rozumie, jak bardzo jej pragnie. Nikt w tym pragnieniu nie jest bardziej lub mniej ważny, bo dla Boga każdy jest po prostu najważniejszy.