Podczas okupacji działał w ZWZ-AK a później w NOW. Jako dowódca oddziału partyzanckiego schwytał w zasadzce ministra Rzeszy, którego wymieniono na 402 aresztowanych Polaków. W 1945 r. znalazł się w konspiracji antykomunistycznej jako komendant Okręgu Białostockiego Narodowego Zjednoczenia Wojskowego. Jan Szklarek urodził się 27 grudnia 1897 r. w Kijowie. Uczęszczał do szkoły miejskiej i gimnazjum państwowego w Kijowie, a w 1913 r. podjął studia na Wydziale Medycznym Uniwersytetu Kijowskiego. W maju 1915 r. został powołany do służby wojskowej w armii carskiej. Po ukończeniu szkoły oficerskiej w 1916 r. walczył w I wojnie światowej. W 1917 r. wstąpił do I Korpusu Polskiego gen. Józefa Dowbor-Muśnickiego. Po jego rozwiązaniu został internowany w obozie w Kownie, z którego zwolniono go wiosną 1918 r. W sierpniu tego roku wstąpił ochotniczo do 1 Pułku Ułanów Krechowieckich. Brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej. W 1926 r. urlopowany z wojska z powodu odmowy udziału w zamachu majowym Józefa Piłsudskiego, już w styczniu 1927 r. został przywrócony do czynnej służby w Dowództwie Okręgu Korpusu Nr III w Grodnie jako kierownik placówki wywiadowczej na obszar Republiki Litewskiej. W 1937 r. został kierownikiem transportu kolejowego DOK III. Podczas wojny obronnej 1939 r. dowodził 37 Samodzielną Kompanią Przeciwlotniczą. Po klęsce został internowany wraz ze swoją kompanią na Łotwie. W czerwcu 1941 r. zaangażował się w działalność konspiracyjną – początkowo w szeregach ZWZ-AK, a od kwietnia 1943 r. w Narodowej Organizacji Wojskowej. Został inspektorem Okręgu Białostockiego i komendantem szkoły podchorążych. Jako dowódca oddziału partyzanckiego przeprowadził szereg udanych akcji bojowych przeciwko Niemcom, m.in. schwytał w zasadzce w majątku Poryte-Jabłoń koło Łomży ministra Rzeszy do spraw okupowanych Terytoriów Wschodnich Alfreda Rosenberga, którego wymieniono na 402 aresztowanych Polaków. W sierpniu 1944 r. wobec zagrożenia sowieckiego rozwiązał podległe mu oddziały. W lutym 1945 r. po przejściu frontu wznowił działalność konspiracyjną przeciwko nowemu okupantowi jako komendant Okręgu Białostockiego NOW, a od sierpnia 1945 r. Narodowego Zjednoczenia Wojskowego. Na swoim obszarze organizował Pogotowie Akcji Specjalnej. W marcu 1946 r. został aresztowany przez UB. Wojskowy Sąd Rejonowy w Warszawie skazał go w grudniu tego roku na karę śmierci. Mjr Jan Szklarek został stracony 18 lutego 1947 r. w więzieniu mokotowskim. Był odznaczony Orderem Virtuti Militari V i IV klasy oraz Krzyżem Niepodległości. Źródło: Tadeusz Swat, „...Przed Bogiem i historią”. Księga ofiar komunistycznego reżimu w Polsce lat 1944–1956. Mazowsze, Warszawa 2003